-
1.《邓国太夫人挽歌》 唐·宋之问
鸾死铅妆歇,人亡锦字空。
悲端若能减,渭水亦应穷。 -
2.《天官崔侍郎夫人吴氏挽歌》 唐·李峤
宠服当年盛,芳魂此地穷。
剑飞龙匣在,人去鹊巢空。
簟怆孤生竹,琴哀半死桐。
唯当青史上,千载仰嫔风。 -
3.《乐大夫挽词五首》 唐·骆宾王
可叹浮生促,吁嗟此路难。
丘陵一起恨,言笑几时欢。
萧索郊埏晚,荒凉井径寒。
谁当门下客,独见有任安。 -
4.《天官崔侍郎夫人卢氏挽歌》 唐·沈佺期
偕老言何谬,香魂事永违。
潘鱼从此隔,陈凤宛然飞。
埋镜泉中暗,藏镫地下微。
犹凭少君术,仿佛睹容辉。 -
5.《故程将军妻南阳郡夫人樊氏挽歌》 唐·孙逖
德配程休甫,名高鲁季姜。
宠荣苍玉珮,宴梦郁金堂。
白日期偕老,幽泉忽悼亡。
国风犹在咏,江汉近南阳。 -
6.《程将军夫人挽诗》 唐·徐安贞
琴瑟调双凤,和鸣不独飞。
正歌春可乐,行泣露先晞。
环珮声犹在,房栊梦不归。
将军休沐日,谁劝著新衣。 -
7.《故南阳夫人樊氏挽歌》 唐·王维
石窌恩荣重,金吾车骑盛。
将朝每赠言,入室还相敬。
叠鼓秋城动,悬旌寒日映。
不言长不归,环佩犹将听。 -
8.《故南阳夫人樊氏挽歌》 唐·王维
锦衣馀翟茀,绣毂罢鱼轩。
淑女诗长在,夫人法尚存。
凝笳随晓旆,行哭向秋原。
归去将何见,谁能返戟门。 -
9.《达奚侍郎夫人寇氏挽词二首》 唐·王维
束带将朝日,鸣环映牖辰。
能令谏明主,相劝识贤人。
遗挂空留壁,回文日覆尘。
金蚕将画柳,何处更知春。 -
10.《达奚吏部夫人寇氏挽歌》 唐·李颀
存殁令名传,青青松柏田。
事姑称孝妇,生子继先贤。
露湿铭旌重,风吹卤簿前。
阴堂从此闭,谁诵女师篇。