-
1.《挽正字南仲四首》 宋·周文璞
千古应无恨,诸公竟不能。
要令参溟涬,端合罢飞腾。
白草伤麟野,苍山下马陵。
有儿持手泽,泪落照书灯。 -
2.《挽正字南仲四首》 宋·周文璞
卷舌空沉彩,芸香亦蠹贤。
几时噫凤沼,一旦感龙泉。
远播雕题外,高垂若木边。
煎胶嗟不及,遗碣暝台悬。 -
3.《挽正字南仲四首》 宋·周文璞
珠璧方辉耀,菁华未寂寥。
极知身作崇,何用食为妖。
牺象收儒庙,箫笳咽市桥。
作心纱帽冷,三径雨潇潇。 -
4.《挽正字南仲四首》 宋·周文璞
一自初闻报,哀号向草堂。
相随只儿子,远和有山獐。
土沃幽宫掩,灰凝奠酒香。
孤身挥泣尽,松柏便萎黄。 -
5.《挽张正应》 宋·陆九渊
海门昼夜吼奔雷,却立吴山亦壮哉。
前殿神仙三岛邃,正门阊阖九天开。
玉阶恭授大官赐,象简亲承御墨回。
多少箪瓢蓬瓮士,输君留宿两宫来。 -
6.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
具美生名世,熙工职代天。
规橅在台阁,风采著藩宣。
大议方尊老,清时遽丧贤。
无言桃李感,闻者共潸然。 -
7.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
任重尝当国,功成急引年。
荣华脱屣去,名节掩棺全。
白日佳城远,清风举世传。
诔终朝有法,大行特高前。 -
8.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
当扆思遗直,推恩厚卹终。
衮貂官秩贵,驷马葬仪雄。
天老宵躔暗,高阳旧里空。
从兹使车问,不似十年中。 -
9.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
卜筑东畿谢事还,冥鸿高蹈孰能攀。
朝廷宠遇三公礼,园馆优游十载閒。
此日精诚骑列宿,他时歌咏叹颓山。
虑终不及传家事,独有忠言贡九关。 -
10.《司徒侍中杜正献公挽辞五首》 宋·苏颂
几杖初来宅次睢,孤生从此被深知。
翘材馆盛亲师益,绿野堂閒奉燕私,恩纪难忘空陨涕,绪言如昨重铭肌。
涣阳松柏无因见,延首东南倍怆悲。 -
11.《挽王学正》 宋·叶大年
书剑当年游上都,贤关虫篆校诸儒。
文华灿灿九苞凤,俊气駸駸千里驹。
妙质竞谁挥垩漫,白头空此死樵苏。
遗编残稿应犹在,搔首令人益叹吁。 -
12.《挽王学正》 宋·叶大年
遗文脍炙在吾乡,赋罢谁能少荐扬。
声迹有妻先蝶梦,行藏无子付洴方。
云萝烟蔓新泉宅,秋月春花旧野堂。
交倡丝笺真翰墨,几人知为宝巾箱。 -
13.《挽雇学正》 宋·郑居中
可惜病相如,谁寻封禅书。
双亲千里外,一叶九秋馀。
风露翻归旐,麈埃锁故庐。
虎丘山下路,会葬有乡车。 -
14.《挽雇学正》 宋·郑居中
广文官舍冷如冰,几叹朝衫脱未能。
忽买春田埋玉地,犹悬绛帐读书灯。
佳名空缀仙都石,妙偈争传海寺僧。
一幅粉旌春水漫,惜君谁不涕奔腾。 -
15.《正肃吴公挽辞三首》 宋·王安石
从容边塞议,慷慨庙堂争。
曲突非无验,方穿有不行。
搢绅终倚赖,赠襚极哀荣。
岂慕公孙贵,平生学董生。 -
16.《正肃吴公挽辞三首》 宋·王安石
应世文章手,宜民政事才。
朝多侧目忌,士有拊心哀。
书蠹平生简,香寒後夜灰。
悠悠国西路,空得葬车回。 -
17.《正肃吴公挽辞三首》 宋·王安石
昔继吴公治,今从子产游。
里门无旧客,乡国有新丘。
谋让裨谌远,文归贾谊优。
此时辜怨宠,西望涕空流。 -
18.《正宪吴公挽辞》 宋·王安石
丙魏虽曹汉道昌,岂如公出值虞唐。
秀锺旧国山川气,荣附中天日月光。
更化事功参虎变,赞元时序得金穰。
伤心鼓吹城南陌,回首新阡柏一行。 -
19.《张正字母夫人朱氏挽词》 宋·范成大
苹藻仪邦媛,诗书了岁华。
籯金宁遗子,群玉竟传家。
厚施心无斁,浮生自有涯。
空余报恩子,三载亦苴麻。 -
20.《故仆射司马文正公挽词四首》 宋·张耒
辞爵浮云外,安民反手中。
山林独往意,衮绣太平功。
布被终身俭,貂冠一命崇。
他年两行泪,碑下泣羊公。