-
1.《登三夏故城(二首)》 明·杨基
寒树无柔柯,秋草有劲叶。
原空鹘孤骞,山晚云万叠。
登高得平旷,人马皆意惬。
思挽角胎弓,相从雁门猎。
¤ -
2.《河西太守杜公挽歌四首》 唐·岑参
蒙叟悲藏壑,殷宗惜济川。
长安非旧日,京兆是新阡。
黄霸官犹屈,苍生望已愆。
唯馀卿月在,留向杜陵悬。 -
3.《河西太守杜公挽歌四首》 唐·岑参
蒙叟悲藏壑,殷宗惜济川。
长安非旧日,京兆是新阡。
黄霸官犹屈,苍生望已愆。
唯馀卿月在,留向杜陵悬。 -
4.《仁宗皇帝挽词七首》 宋·蔡襄
向近千秋节,休言七月期。
遗恩群玉宴,往事荷宫祠。
仙路云龙会,秋风鼓角悲。
万人瞻彩杖,犹认吉行时。 -
5.《挽吕东莱先生》 宋·宋天则
设心何正大,所乐得群英。
文妙云龙变,经谈日月明。
精{左牛右角}无间断,小大各圆成。
长育恩难报,攀号自失声。 -
6.《陆君实挽诗》 宋·汤炳龙
七日阴霾事可知,楼船鱼贯果谁为。
人心自感兴元诏,天意难同建武时。
黄屋朔风那有济,角巾东路觉无期。
公为万古网常计,儿女拔船不暇悲。 -
7.《挽山云都督》 未知·李龄
当年匹马剪天骄,南靖诸蛮翊圣朝。
灞上共传周太尉,军中惟数霍嫖姚。
辕门角断秋凄切,玉帐香销夜寂寥。
遥望龙江遗庙下,满庭落叶雨萧萧。 -
8.《王郑州挽词(克臣)》 宋·苏轼
羡君华发起琳宫,右辅初还鼓角雄。
千里农桑歌子产,一时冠盖慕萧嵩。
那知聚散舂粮外,便有悲欢过隙中。
京兆同僚几人在,犹思对案笔生风。
(予为开封幕,与子难同厅。
) -
9.《郭母孺人李氏挽歌辞》 宋·杨万里
李郭俱名族,华姻合两家。
槁砧巾角雨,郎罢笔头花。
树秀庭双玉,荪荣砌百芽。
半生冰雪节,再赋白山茶。 -
10.《宋太夫人挽词》 宋·晁说之
汉室贤良逝,莱妻节操长。
生涯两丱角,心事一缣缃。
膝下黄金带,斋中紫玉章。
人间足悲乐,垅柏起清商。 -
11.《挽王华甫提刑二首》 宋·刘克庄
丱角从诸老,麻衣客五侯。
风云疑反手,江海不回头。
寂寂生堪笑,皇皇死未酬。
空馀老知识,闭户著穷愁。 -
12.《挽王礼部二首》 宋·刘克庄
留滞身犹健,招延鬓已皤。
竟无金实橐,虚有锦为窠。
貂角传空响,蛾眉妒渐多。
向来真率伴,回首半消磨。 -
13.《挽王礼部二首》 宋·刘克庄
曲学多希世,方穿竟忤时。
麈谈巾垫角,燕处案齐眉。
峙鹄非常秀,离鸾得许悲。
残年有何乐,偏作故人诗。 -
14.《挽方武成二首》 宋·刘克庄
颇有翁标致,唐衣折角巾。
虽疑头小锐,极爱腹精神。
阔矣云霄志,悲哉露电身。
世间无妙质,一恸惜斯人。 -
15.《挽方武成二首》 宋·刘克庄
丱角诗名出,流传海内夸。
师称起予者,翁问倩人邪。
惜未参诸老,犹堪擅一家。
从今崖瀑上,谁共访梅花。 -
16.《龙角砍和崔公度伯易》 宋·王令
尝闻螾出轩辕丘,其长百寻围十牛。
民惊臣愕争论酬,帝亦谓应土德修。
赐螾傍海连十洲,卑朝食壤暮饮流。
仍命九龙狎其游,视龙有角急起羞。 -
17.《神宗皇帝挽词三首》 宋·苏辙
稽古尧无作,勤邦禹有功。
政新天地力,事改汉唐风。
礼乐寰中盛,梯航海外通。
华封徒有诵,龙御忽乘空。 -
18.《神宗皇帝挽词三首》 宋·苏辙
取士忘疏贱,量书废寝兴。
刍言本何益,玉殿最先登。
日角依俙想,尧言涕泗称。
龙髯远莫及,零泪冻成冰。 -
19.《周元特詹事挽词二首》 宋·韩元吉
道学尊闾里,衣冠见伟人。
鸡群真野鹤,麕角目祥麟。
谠论追前辈,清时识诤臣。
他年激贫懦,风动霅溪滨。 -
20.《代人挽妻父号道者》 宋·李吕
里闬推高足善良,不才何幸玷东床。
修容方喜超宾馆,奠雁翻成举酹觞。
晚铎飘声空有恨,酸风吹泪不成行。
诸郎头角多余庆,褒赠行看为显扬。