-
41.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
42.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
43.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
44.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
45.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
46.《表玄师归缙云有怀故雄阇黎成转韵六十四句》 宋·杨亿
栝苍古名郡,生齿三万家。
我昔自仙殿,捧诏临军牙。
清心治期月,讼息民无哗。
雄公真大士,宴坐绵几华。 -
47.《挽文文山》 宋·邓剡
忆公泪悬河,九地无处泻。
想公骑赤龙,请命苍梧野。
世人醉生死,翻笑独醒者。
焉知千载英,精爽皎不夜。 -
48.《沁园春 代寿张起齐四月十一日》 元·陈栎
首夏清和,望三夕前,天现寿星。
恰先庚三日,释迦浴佛,后庚三日,吕洞宾生。
慈佛神仙,引前从后,来作人间瑞世英。
今耆艾,久提纲诸道,凡万儒灯。 -
49.《奉赋水仙花诗以谢提宫龚丈之贶》 宋·叶子强
水晶宫阙云母軿,列仙夜宴晓未阑。
万妃倚竹翠袖寒,捧黄金杯白玉盘。
劝酬未足云中欢,天门叫班奏祥鸾。
惊此绰约落尘寰,嫣然花面明雕栏。
天香宫态冰雪颜,江梅避舍不敢干。
肯与哙伍羞山樊,说似诗伯平章看。 -
50.《筼筜谷》 宋·曾兴宗
渭川千亩竹,可比万户侯。
我有筼筜谷,此岂为食谋。
南山与北山,清绝真胜游。
飞泉助萧爽,怪石添清幽。 -
51.《墨窗为赵捴谦赋》 明·管讷
女娲立极断鳌足,羲画之先无刻木。
始观鸟迹制文字,夜鬼哭天天雨粟。
篆隶变化生八分,行草复作何纷纷。
六书古制既茫昧,载籍况遭秦火焚。 -
52.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
53.《受之贻我盆中古桧报以短歌》 明·沈春泽
冬冬叩门惊坐起,一札传来香雾泚。
乃是钱郎贻我书,古桧忽从庭下徙。
虬枝铁干不似人间来,柏叶松身何足拟。
君言尔有凉月台,移傍朱阑故可喜。 -
54.《哭许阿大灵长》 明·虞淳熙
病眼昏如雾,变雨洒絜霖。
闻子畀过门,椎枕一声哭。
龙井张春筵,送客仰华屋。
长揖辞此世,云返下宫宿。 -
55.《试院煎茶》 宋·苏轼
蟹眼已过鱼眼生,飕飕欲作松风鸣。
蒙茸出磨细珠落,眩转绕瓯飞雪轻。
银瓶泻汤夸第二,未识古人煎水意。
(古语云煎水不煎茶。 -
56.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
57.《轼欲以石易画晋卿难之穆父欲兼取二物颖叔欲》 宋·苏轼
春冰无真坚,霜叶失故绿。
鹖疑鹏万里,蚿笑夔一足。
二豪争攘袂,先生一捧腹。
明镜既无台,净瓶何用蹙。 -
58.《次韵刘景文登介亭》 宋·苏轼
泽国梅雨余,衰年困蒸溽。
高堂磨新塼,颇觉利腰足。
松根百尺井,两绠飞净渌。
流觞聚儿童,一笑为捧腹。 -
59.《和王校勘中夏东园》 宋·晏殊
东园何所乐,所乐非尘事。
野竹乱无行,幽花晚多思。
间窥鱼尾赤,暗辨蜂腰细,树影密遮林,籐梢狂罥袂。
潘蔬足登膳,陶秫径取醉。
幸获我汝交,都忘今昔世。
欢言捧瑶佩,愿以疏麻继。 -
60.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。