-
1.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
2.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
3.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《得文敬双塔寺和章招之不至四叠韵奉答》 明·李东阳
问君朝回胡不归,西驰急脚走若飞。
云承部檄籍戎伍,岁给纩布颁冬衣。
浮图东望瑜伽宅,尺地西垣懒回屐。
只应官事了痴儿,怪底可人招不得。 -
6.《中秋玩月以东坡诗不择茅檐与市楼况我官居似》 宋·李流谦
十年中秋不见月,譬之去国唯喜似。
朝来氛翳崩厥角,天公粲然一启齿。
夕月可占此其祥,枯龟未必知许事。
黄昏天宇开琉璃,出云微觇抟空势。 -
7.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
莫爱于公主,情钟掌上珠。
是谁误天子,遣嫁与单于。
帝女生而贵,王姬礼亦殊。
竟令乘凤侣,远适牧羊奴。
不信和戎者,真能保塞无。
如何丈人行,金絮奉胡雏。 -
8.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
月体无拘碍,那堪得水清。
暂从掬处动,还在水中明。
长物瓢安用,寒光握不盈。
注眸蟾彩乱,入掌蚌珠生。
顾兔攀难住,骑鲸捉太轻。
犹胜倒持版,去作晋公卿。 -
9.《早起待明诗》 宋·郭印
夜阑呼仆起,四视有无云。
天际星犹烂,山头树未分。
虫鸣何限苦,鸡唱不曾闻。
欲验东方白,频看掌上文。 -
10.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
11.《再次韵文潜病起》 宋·晁补之
淮浦见之子,春风初策名。
颇讶谪仙人,有籍白玉京。
晚遇广文直,老交心愈倾。
同升芸香府,偶坐华发生。 -
12.《夜游宫》 宋·陆凝之
东风捏就腰儿细。
系滴粉裙儿不起。
从来只惯掌中看,怎忍在、烛花影里。
酒红应是铅华褪。
暗蹙损、眉峰双翠。
夜深点緉绣鞋儿,靠那个、屏风立地。 -
13.《失调名(赠妓)》 宋·阮郎中
东风捻就,腰儿纤细。
系的粉裙儿不起。
近来只惯掌中看,忍教在、烛花影里。
更阑应是,酒红微褪。
暗蹙损、眉儿娇翠。
夜深著两小鞋儿,靠那处、屏风立地。 -
14.《送司农少卿杜起莘出守遂宁》 宋·周必大
识公七年前,青衫骑破鞯。
送公七年后,金章大州守。
穷达反掌耳,置之勿复论。
忆公出蜀日,避名如避喧。 -
15.《游古汴赵氏溪园》 宋·艾性夫
不起楼台作热官,小园回合抱溪湾。
露漙花靥春红湿,烟护松髯晚翠寒。
已向掌中旋宇宙,正须胸次着云山。
可能再为苍生出,鹤怨猿啼搅夜阑。 -
16.《十月十九日小酌分韵得里字》 宋·方回
奠国荷隆栋,扶世纳夷轨。
勋。
勋庸书盟府,名氏垂信史。 -
17.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
18.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
19.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
20.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。