-
41.《乱后曲江(一作羊士谔诗)》 唐·王驾
忆昔争游曲水滨,未春长有探春人。
游春人尽空池在,直至春深不似春。 -
42.《句》 唐·孟宾于
远树连沙静,闲舟入浦迟。
(《夏日曲江》)
帘垂群吏散,苔长讼庭闲。
(赠徐明府,并《诗中旨格》) -
43.《句》 唐·孟宾于
远树连沙静,闲舟入浦迟。
(《夏日曲江》)
帘垂群吏散,苔长讼庭闲。
(赠徐明府,并《诗中旨格》) -
44.《洛出书》 唐·张钦敬
浮空九洛水,瑞圣千年质。
奇象八卦分,图书九畴出。
含微卜筮远,抱数阴阳密。
中得天地心,傍探鬼神吉。
昔闻夏禹代,今献唐尧日。
谬此叙彝伦,寰宇贺清谧。 -
45.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
46.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
47.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
48.《奉使过石门瀑布》 唐·丘丹
溪上望悬泉,耿耿云中见。
披榛上岩巘,绝壁正东面。
千仞泻联珠,一潭喷飞霰。
嵯潨满山响,坐觉炎氛变。 -
49.《奉使过石门瀑布》 唐·丘丹
溪上望悬泉,耿耿云中见。
披榛上岩巘,绝壁正东面。
千仞泻联珠,一潭喷飞霰。
嵯潨满山响,坐觉炎氛变。 -
50.《奉和郎中游仙山四瀑布兼寄李吏部、包秘监判官》 唐·孟翔
昔人恣探讨,飞流称石门。
安知郡城侧,别有神泉源。
疏凿意大禹,勤求闻轩辕。
悠悠几千岁,翳荟群木繁。 -
51.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
52.《水调歌头(为寿)》 宋·赵彦端
淦水定何许,楼外满晴岚。
落霞蜚鸟无际,新酒为谁甘。
闻道居邻玉笥,下有芝田琳苑,光景照江南。
已转丹砂九,应降素云三。 -
53.《好事近(十二之九)》 宋·陆游
小倦带余酲,淡淡数棂斜日。
驱退睡魔十万,有双龙苍璧。
少年莫笑老人衰,风味似平昔。
扶杖冻云深处,探溪梅消息。 -
54.《满江红(己酉春日)》 宋·张炎
老子今年,多准备、吟笺赋笔。
还自喜、锦囊添富,顿非畴昔。
书册琴棋清队仗,云山水竹闲踪迹。
任醉筇、游屐过平生,千年客。 -
55.《梅圣俞诗集序》 宋·欧阳修
予闻世谓诗人少达而多穷,夫岂然哉?盖世所传诗者,多出于古穷人之辞也。
凡士之蕴其所有,而不得施于世者,多喜自放于山巅水涯之外,见虫鱼草木风云鸟兽之状类,往往探其奇怪,内有忧思感愤之郁积,其兴于怨刺,以道羁臣寡妇之所叹,而写人情之难言。
盖愈穷则愈工。
然则非诗之能穷人,殆穷者而后工也。 -
56.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
57.《胠箧》 先秦·庄周
将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。
然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。
然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。
阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。 -
58.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
59.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
60.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。