-
121.《赠友人》 唐·张乔
自说安贫归未得,竹边门掩小池冰。
典琴赊酒吟过寺,送客思乡上灞陵。
待月夜留烟岛客,忆云闲访翠微僧。
几时献了相如赋,共向嵩山采茯苓。 -
122.《薄命妾》 唐·胡曾
阿娇初失汉皇恩,旧赐罗衣亦罢薰。
倚枕夜悲金屋雨,卷帘朝泣玉楼云。
宫前叶落鸳鸯瓦,架上尘生翡翠裙。
龙骑不巡时渐久,长门空掩绿苔纹。 -
123.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
124.《汉代》 唐·唐彦谦
汉代金为屋,吴宫绮作寮。
艳词传静婉,新曲定妖娆。
箭响犹残梦,签声报早朝。
鲜明临晓日,回转度春宵。 -
125.《华清宫四首》 唐·吴融
中原无鹿海无波,凤辇鸾旗出幸多。
今日故宫归寂寞,太平功业在山河。
渔阳烽火照函关,玉辇匆匆下此山。
一曲羽衣听不尽,至今遗恨水潺潺。 -
126.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
127.《圣帝击壤歌四十声》 唐·陈陶
百六承尧绪,艰难土运昌。
太虚横彗孛,中野斗豺狼。
帝曰更吾嗣,时哉忆圣唐。
英星垂将校,神岳诞忠良。 -
128.《柴司徒宅牡丹》 唐·李中
暮春栏槛有佳期,公子开颜乍拆时。
翠幄密笼莺未识,好香难掩蝶先知。
愿陪妓女争调乐,欲赏宾朋预课诗。
只恐却随云雨去,隔年还是动相思。 -
129.《宫词二首》 唐·李中
门锁帘垂月影斜,翠华咫尺隔天涯。
香铺罗幌不成梦,背壁银缸落尽花。
金波寒透水精帘,烧尽沈檀手自添。
风递笙歌门已掩,翠华何处夜厌厌。 -
130.《春日紫岩山期客不至》 唐·徐铉
郊外春华好,人家带碧溪。
浅莎藏鸭戏,轻霭隔鸡啼。
掩映红桃谷,夤缘翠柳堤。
王孙竟不至,芳草自萋萋。 -
131.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
132.《登岘山观李左相石尊联句》 唐·颜真卿
李公登饮处,因石为洼尊。
——颜真卿
人事岁年改,岘山今古存。
——刘全白 -
133.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
134.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
135.《出赐玄奘衲、袈裟衣应制》 唐·道恭
福田资象德,圣种理幽薰。
不持金作缕,还用彩成文。
朱青自掩映,翠绮相氤氲。
独有离离叶,恒向稻畦分。 -
136.《晨登乐游原,望终南积雪》 唐·皎然
凌晨拥弊裘,径上古原头。
雪霁山疑近,天高思若浮。
琼峰埋积翠,玉嶂掩飞流。
曜彩含朝日,摇光夺寸眸。
寒空标瑞色,爽气袭皇州。
清眺何人得,终当独再游。 -
137.《晨登乐游原,望终南积雪》 唐·皎然
凌晨拥弊裘,径上古原头。
雪霁山疑近,天高思若浮。
琼峰埋积翠,玉嶂掩飞流。
曜彩含朝日,摇光夺寸眸。
寒空标瑞色,爽气袭皇州。
清眺何人得,终当独再游。 -
138.《书倪氏屋壁三首》 唐·贯休
茶烹绿乳花映帘,撑沙苦笋银纤纤。
窗中山色青翠粘,主人于我情无厌。
白桑红椹莺咽咽,面揉玉尘饼挑雪。
将为数日已一月,主人于我特地切。
水娇草媚掩山路,睡槎鸳鸯如画作。
春光霭霭忽已暮,主人刚地不放去。 -
139.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
140.《题登真洞》 唐·张果
修成金骨炼归真,洞锁遗踪不计春。
野草谩随青岭秀,闲花长对白云新。
风摇翠筱敲寒玉,水激丹砂走素鳞。
自是神仙多变异,肯教踪迹掩红尘。