-
241.《柴门晚步》 宋·张嵲
柴门一延竚,暮色集四山。
雨歇林蔼变,岁阴岚气寒。
峰高看月上,巢昏迟乌还。
游眺暂自适,裴回反长叹。
幽思招隐作,怆恨南涧篇。
羇怀定谁识,凄然独掩关。 -
242.《寄所思》 宋·叶茵
淅淅竹下风,活活桥畔水。
萧萧掩柴荆,去去隐君子。
夙夜劳我思,之德洵且美。
瞻彼南山阿,有佳发丛蕊。
夺手折其荣,怀袖香盈只。
愿为灵鹊飞,递声入君耳。 -
243.《速陈李二居士还茅山》 宋·刘宰
髯李魁然玉抱璞,淡陈萧散出林鹤。
华阳洞口笑相逢,三风自奏钧天乐。
飞云出岫本无心,大隐不必皆山林。
朱弦自振出水音,王乔梅福古犹今。 -
244.《迁居怀沈都事》 明·张羽
岁晏共依仁,孤舟泊烟麓。
以君吏隐地,息我静者躅。
家贫乞假多,情狎儿童熟。
留滞连冬春,绕庭芳草绿。
开樽对疏雨,悬灯照深竹。
谁知今夜别,独掩高楼宿。 -
245.《晴和再用丁韵》 宋·陈淳
膏霖溉注既优渥,璇穹顿扫顽云车。
沉香久郁悉清豁,无复沴气东西斜。
金盘拥出三足乌,赫赫耀目伸爪牙。
融融熙熙遍林谷,鸣有喜莺无愁鸦。 -
246.《次喻景山韵》 宋·陈宓
连雨昏蒙隐月痕,月边新蕊故应存。
春风日夜来无限,欺得陶家半掩门。 -
247.《寓杭久无诗长至后偶赋怀归五首呈仁仲实》 宋·方回
天应知我厌驱驰,故遣虺隤掩敝帷。
一纪穷愁严濑梦,三年长至武林诗。
山深无事尚堪隐,岁暮不归何所为。
此世与身总非昔,可能杯酒答深悲。 -
248.《挽孙石山二首》 宋·陆文圭
今年星度岁为龙,掩袂竟嗟吾道穷。
正始遗音从此绝,贞元旧曲为谁工。
饰棺不待百年尽,隐几元知万事空。
里有水心铭笔古,宜书潜德贲幽宫。 -
249.《题秋堂四兰》 宋·释绍昙
幽石封白,深要掩芳。
隐德不耀,何矜色香。 -
250.《送鹿门宗席头》 宋·释正觉
吉祥草织禅家供,一片瑠璃滑无缝。
门掩鳞鳞水不流,窗含冉冉云初冻。
坐寒风月蒲芦秋,睡足江湖鸥鸟梦。
而今卷处追昔人,隐隐犹怀鼻头痛。 -
251.《一春四十日天气未佳花事行复已矣太息成吟》 宋·舒岳祥
积翠林塘十亩阴,雨中不觉变流音。
江山万里登楼眼,宇宙千年隐几心。
有客不来还日暮,掩书无语自春深。
倚阑欲数排檐竹,故故飞花点袖襟。 -
252.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
253.《重阳》 宋·喻良能
一年秋节重阳浓,园林上下皆清风。
远山百里削寒玉,平湖十亩磨青铜。
亦好茂树蓊西北,露枝霜叶纷青红。
枝头寂寂少啼鸟,天外隐隐飞征鸿。 -
254.《重过拂水山居经宿遂撤新楼开竁域主人复申墓》 明·程嘉燧
隔岁寒梅压路横,过年风槛纸窗鸣。
岩扉静掩涓涓户,山阁俄开郁郁城。
新表伫归华鹤语,生刍与怅白驹行。
松堂丙舍仍招隐,投老看君誓墓情。