-
121.《贺新郎(弹琵琶者)》 宋·蒋捷
妾有琵琶谱。
抱金槽、慢捻轻抛,柳梢莺妒。
羽调六么弹遍了,花底灵犀暗度。
奈敲断、玉钗纤股。 -
122.《渡江云·山阴久客一再逢春回忆西杭渺然愁思》 宋·张炎
山空天入海,倚楼望极,风急暮潮初。
一帘鸠外雨,几处闲田,隔水动春锄。
新烟禁柳,想如今、绿到西湖。
犹记得、当年深隐,门掩两三株。 -
123.《木兰花慢(为静春赋)》 宋·张炎
幽栖身懒动,邃庭悄、日偏长。
甚不隐山林,不喧车马,不断生香。
澄心淡然止水,笑东风、引得落花忙。
慵对鱼翻暗藻,闲留莺管垂杨。 -
124.《暗香(送杜景斋归永嘉)》 宋·张炎
猗兰声歇。
抱孤琴思远,几番弹彻。
洗耳无人,寂寂行歌古时月。
一笑东风又急。 -
125.《祝英台近(余老矣,赋此为猿鹤问)》 宋·张炎
及春游,卜夜饮,人醉万花醒。
转眼年华,白发半垂领。
与鸥同一清波,风苹月树,又何事、浮踪不定。
静中省。 -
126.《风入松(听琴中弹樵歌)》 宋·张炎
松风掩昼隐深清。
流水自泠泠。
一从柯烂归来后,爱弦声、不爱枰声。
颇笑山中散木,翻怜爨下劳薪。 -
127.《风入松(为山村赋)》 宋·张炎
晴岚暖翠护烟霞。
乔木晋人家。
幽居只恐归图画,唤樵青、多种桑麻。
门掩推敲古意,泉分冷淡生涯。 -
128.《壶中天(怀霅·友)》 宋·张炎
异乡倦旅,问扁舟东下,归期何日。
琴剑空随身万里,天地谁非行客。
李杜飘零,羊昙悲感,回首俱陈迹。
羁怀难写,豆虫吟破孤寂。 -
129.《八宝妆》 宋·刘焘
门掩黄昏,画堂人寂,暮雨乍收残暑。
帘卷疏星门户悄,隐隐严城钟鼓。
空街烟暝半开,斜日朦胧,银河澄淡风凄楚。
还是凤楼人远,桃源无路。 -
130.《前调(书所见)》 宋·李新
雨霁笼山碧破赊。
小园围屋粉墙斜。
朱门间掩那人家。
素腕拨香临宝砌,层波窥客擘轻纱。
隔窗隐隐见簪花。 -
131.《念奴娇》 宋·郑域
水晶宫殿,放三千龙女,凌波浮浴。
花里雕房分洞户,隐隐钉头齐簇。
处子娇羞,碧裙无袖,密护圆D57A玉。
堤头微露,半身犹掩金绿。 -
132.《八声甘州·摘青梅荐酒》 宋·汤恢
摘青梅荐酒,甚残寒,犹怯苎萝衣。
正柳腴花瘦,绿云冉冉,红雪霏霏。
隔屋秦筝依约,谁品春词?回首繁华梦,流水斜晖。
寄隐孤山山下,但一瓢饮水,深掩苔菲。 -
133.《过秦楼》 宋·利登
眉黛山分,索取靥合,郁郁夜堂初见。
芙蓉寄隐,豆蔻传香,便许翠鬟偷剪。
迎夜易羞,欲晨先怯,风流楚楚未惯。
正流苏帐掩,绿玉屏深,红香自暖。 -
134.《清平乐》 宋·赵汝茪
锦屏香褪。
寒隐轻衫嫩。
燕子护泥飞不稳。
庭掩百花难认。
双双绣带微风。
海棠此夜帘栊。
愁损一番寒食,小窗淡月残红。 -
135.《锦堂春(七夕)》 宋·詹玉
桂嫩传香,榆高送影,轻罗小扇凉生。
正鸳机梭静,凤渚桥成。
穿线人来月底,曝衣花入风庭。
看星残靥碎,露滴珠融,笑掩云扃。 -
136.《十二月过尧民歌·别情》 元·王实甫
自别后遥山隐隐,更那堪远水粼粼。
见杨柳飞绵滚滚,对桃花醉脸醺醺。
透内阁香风阵阵,掩重门暮雨纷纷。
怕黄昏忽地又黄昏,不销魂怎地不销魂。
新啼痕压旧啼痕,断肠人忆断肠人。
今春香肌瘦几分?缕带宽三寸。 -
137.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
138.《咏画扇诗》 南北朝·鲍子卿
细丝本自轻,弱彩何足眄。
直为发红颜,谬成握中扇。
乍奉长门泣,时承柏梁宴。
思妆开已掩,歌容隐而见。
但画双黄鹄,莫画孤飞燕。 -
139.《送韦司马别》 南北朝·何逊
送别临曲渚,征人慕前侣。
离言虽欲繁,离思终无绪。
悯悯分手毕,萧萧行帆举。
举帆越中流,望别上高楼。 -
140.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。