-
1.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
此山无路,及门者谁。
会得摆手同归,不然随我来。 -
2.《老人灯》 明·朱有燉
百岁身躯浪得名,提携何苦自劳形。
年来偏觉心肠热,老去只余脏腑明。
半夜风中常懊恨,一生线上作经营。
可怜亦被风光引,摆手摇头学后生。 -
3.《杜逸人归龙山》 宋·文同
上亭北望二百里,颓巘堕壑围龙山。
余尝往来见之喜,饮食梦寐皆孱颜。
恨无羽翼一飞到,羡子长往不欲还。
安得摆手掉世故,相与傲兀于其间。 -
4.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
5.《洛意》 宋·杨亿
蘅臯驻马独依依,寄恨微波带减围。
泪迹不成双玉箸,身轻谁赋六铢衣。
穿针静夜星榆出,摆手清晨雪絮飞。
目断风簾旧巢燕,新看先傍杏梁归。 -
6.《南乡子·物物不追求》 元·王哲
物物不追求。
摆手行来事事休。
返照回观亲面目,无忧。
自在逍遥岂有愁。
乘此大神舟。
玉棹琼*渡正流。
剔出急波俱绝尽,机谋。
超上十洲 -
7.《川拨棹·二更里》 元·王哲
二更里,瞥看天河流无竭。
忽见耿耿洪波,泼滟滟底昭彻。
向西方也,玉花结。
灌出黄芽色非担,甲尖上抟白雪。
有此一个灵童,摆手亲自去折。
害风儿,怎生说。 -
8.《颂古二十五首》 宋·释崇岳
十月清霜重,临风彻骨寒。
苦无栖泊处,摆手出长安。 -
9.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
闹市门头,有事句子。
摆手出漳江,全身在里许。 -
10.《颂古十六首》 宋·释心月
不是风兮不是幡,堂堂摆手出重关。
可怜守待鸡鸣者,犹在昏昏醉梦间。 -
11.《颂石头和尚草庵歌》 宋·释印肃
摆手便行且无罪,汝等参方莫错会。
千古万古一光明,不动遍周尘刹海。 -
12.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
只者一缝大小,饱丛林汉分晓。
点头言语,丁宁摆手。
舌头狤獠不狤獠,人人脚下长安道。 -
13.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
瞎驴一众跳皆惊,正法那堪付与人。
三要三玄俱丧尽,堂堂摆手出重城。 -
14.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
15.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。 -
16.《戏赠无本》 唐·孟郊
长安秋声干,木叶相号悲。
瘦僧卧冰凌,嘲咏含金痍。
金痍非战痕,峭病方在兹。
诗骨耸东野,诗涛涌退之。 -
17.《西凉伎-刺封疆之臣也》 唐·白居易
西凉伎,假面胡人假狮子。
刻木为头丝作尾,金镀眼睛银帖齿。
奋迅毛衣摆双耳,如从流沙来万里。 -
18.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
19.《道林寺》 唐·崔珏
临湘之滨麓之隅,西有松寺东岸无。
松风千里摆不断,竹泉泻入于僧厨。
宏梁大栋何足贵,山寺难有山泉俱。 -
20.《送人弃官入道》 唐·韩偓
仙李浓阴润,皇枝密叶敷。
俊才轻折桂,捷径取纡朱。
断绁三清路,扬鞭五达衢。
侧身期破的,缩手待呼卢。