-
101.《戍卒伤春》 唐·于濆
连年戍边塞,过却芳菲节。
东风气力尽,不减阴山雪。
萧条柳一株,南枝叶微发。
为带故乡情,依依藉攀折。
晚风吹碛沙,夜泪啼乡月。
凌烟阁上人,未必皆忠烈。 -
102.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
103.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
104.《柳》 唐·方干
摇曳惹风吹,临堤软胜丝。
态浓谁为识,力弱自难持。
学舞枝翻袖,呈妆叶展眉。
如何一攀折,怀友又题诗。 -
105.《山居即事四首》 唐·吴融
桂树秋来风满枝,碧岩归日免乖期。
故人尽向蟾宫折,独我攀条欲寄谁。
不傲南窗且采樵,干松每带湿云烧。
庖厨却得长兼味,三秀芝根五朮苗。 -
106.《题画柏》 唐·吴融
不得月中桂,转思陵上柏。
闲取画图看,烦纡果冰释。
桂生在青冥,万古烟雾隔。
下荫玄兔窟,上映嫦娥魄。 -
107.《投翰长赵侍郎》 唐·黄滔
禹门西面逐飘蓬,忽喜仙都得入踪。
贾氏许频趋季虎,荀家因敢谒头龙。
手扶日月重轮起,数是乾坤正气钟。 -
108.《长安雪后》 唐·喻坦之
碧落云收尽,天涯雪霁时。
草开当井地,树折带巢枝。
野渡滋寒麦,高泉涨禁池。
遥分丹阙出,迥对上林宜。 -
109.《泉州刺桐花咏兼呈赵使君》 唐·陈陶
仿佛三株植世间,风光满地赤城闲。
无因秉烛看奇树,长伴刘公醉玉山。
海曲春深满郡霞,越人多种刺桐花。
可怜虎竹西楼色,锦帐三千阿母家。 -
110.《华林园早梅》 唐·郑述诚
晓日东楼路,林端见早梅。
独凌寒气发,不逐众花开。
素彩风前艳,韶光雪后催。
蕊香沾紫陌,枝亚拂青苔。
止渴曾为用,和羹旧有才。
含情欲攀折,瞻望几裴回。 -
111.《寒夜文宴联句》 唐·皮日休
文星今夜聚,应在斗牛间。
——皮日休
载石人方至,乘槎客未还。
——张贲 -
112.《寒夜文宴联句》 唐·皮日休
文星今夜聚,应在斗牛间。
——皮日休
载石人方至,乘槎客未还。
——张贲 -
113.《答裴集、阳伯明二贤各垂赠二十韵今以一章用酬两作》 唐·皎然
知音如琼枝,天生为予有。
攀折若无阶,何殊天上柳。
裴生清通嗣,阳子盛德后。
诗名比元长,赋体凌延寿。 -
114.《乞樱桃》 唐·齐己
去年曾赋此花诗,几听南园烂熟时。
嚼破红香堪换骨,摘残丹颗欲烧枝。
流莺偷啄心应醉,行客潜窥眼亦痴。
闻说张筵就珠树,任从攀折半离披。 -
115.《中春林下偶作》 唐·齐己
净境无人可共携,闲眠未起日光低。
浮生莫把还丹续,万事须将至理齐。
花在月明蝴蝶梦,雨馀山绿杜鹃啼。
何能向外求攀折,岩桂枝条拂石梯。 -
116.《醉落魄(又赏残梅)》 宋·吴则礼
梅花褪雪。
赏心莫使慵欢悦。
大家且恁同攀折。
余蕊残英,偏称淡笼月。
当初相见花初发。
如今花谢人离缺。
一年又比一年别。
惟有花枝,只似旧时节。 -
117.《好事近》 宋·曹组
茅舍竹篱边,雀噪晚枝时节。
一阵暗香飘处,已难禁愁绝。
江南得地故先开,不待有飞雪。
肠断几回山路,恨无人攀折。 -
118.《点绛唇》 宋·蔡伸
绿萼冰花,数枝清影横疏牖。
玉肌清瘦。
夜久轻寒透。
忍使孤芳,攀折他人手。
人归后。
断肠回首。
只有香盈袖。 -
119.《永遇乐(梅子)》 宋·杨无咎
风褪柔英,雨肥繁实,又还如豆。
玉核初成,红腮尚浅,齿软酸微透。
粉墙低亚,佳人惊见,不管露沾襟袖。
折一枝、钗头未插,应把手捘频嗅。 -
120.《水调歌头(前遍既出,诸君皆有属和,因自用韵)》 宋·李处全
飞雪已传信,端叶未分枝。
莫嫌开晚,前月曾付小春期。
谁道梳风洗雨,不许调脂弄粉,容易涴天姿。
眼界未多见,鼻观已先知。