-
1.《次韵曾德明司理留题西山兼简苏宰二首》 宋·李弥逊
层轩无碍石,支径曲穿林。
竹密催山暮,松摇乱客吟。
琴书虚室冷,钟鼓净坊深。
谁谓溪坡远,能来杜与岑。 -
2.《次韵酬孙艮斋三首》 宋·杨公远
风竹萧萧密掩门,苔封支径曲通村。
野人自有家林趣,那得荣华入梦魂。 -
3.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
4.《题赵支》 唐·牟融
林间曲径掩衡茅,绕屋青青翡翠梢。
一枕秋声鸾舞月,半窗云影鹤归巢。
曾闻贾谊陈奇策,肯学扬雄赋解嘲。
我有清风高节在,知君不负岁寒交。 -
5.《次韵赵克勤吏部六首》 宋·刘克庄
有小林泉傍隐庐,无闲宾客访村居。
辛勤辟地添支径,曲折通溪入浅渠。 -
6.《万州守潘拉登鲁池观荷花荔枝》 宋·魏了翁
密林和雨翦离支,曲径留阴切藕丝。
自入渝涪山色恶,眼明见此鲁家池。 -
7.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
10.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。