-
121.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
122.《和圣俞莫登楼》 宋·王珪
莫登楼,楼外华灯人竞游。
翠枝威威六素虬,鸣梢一声从天头。
金炉烟开雉尾收,正见月射双琼鉤。
半峰飞泉落惊沤,嘘呵紫雾鱼龙浮。 -
123.《送朱郎中得谢归淮南二首》 宋·强至
一束衣冠四十春,公今收得自由身。
朱颜出仕看同辈,白发归荣有几人。
何处觅金分素里,只闻行路羡清尘。
扁舟急解随河缆,犹恐京埃污葛巾。 -
124.《再次韵答梁教授》 宋·陈造
阴晴如期喜可知,况复攗束收新诗。
相如未至客之右,开编自愧芜辞。
倅贰付我千家聚,佩襟戴君沾化雨。
相从可独臭味同,接耳仅听淮乡语。 -
125.《食晚菘新笋》 宋·陈造
化儿出奇安此腹,下称智囊不盛肉。
饥雷收声才脱粟,荐以藻芹仍杞菊。
园丁可是监河侯,供我朝昏三亩绿。
即今春菘晚不衰,况复桂笋森可束。 -
126.《送宋叔海郎中总领湖北》 宋·郑刚中
余生得奇疾,傲世事矜倨。
错落气少合,指摘心不恕。
人亦谓可憎,不作朋友数。
自分与西山,终焉约良俉。 -
127.《再和明复蹈元之什》 宋·李弥逊
湓江散吏来万里,借屋僧房冷如水。
支颐一束傥会心,容膝数椽真傲世。
大而无用涧底松,过者不顾道傍李。
卖刀买犊愧老农,汲水埋盆作儿戏。 -
128.《祝子权以诗见招勉继其韵》 宋·仲并
总角嗜学问,於心期可收。
岁月如逝水,倏忽十十秋。
纷纷何所得,俗士难与谋。
夫子四海士,不数韩荆州。 -
129.《移竹》 宋·王之望
借宅开小轩,自移一丛竹,悠然北窗下,意色都不俗。
晴影终日幽,风声杪秋肃。
最怜疏雨过,会有白云宿。 -
130.《送何子应少卿赴召》 宋·李流谦
持竿野叟踏帝腹,太史占星惊变色。
白衣山人侍黄衣,军中指点相叹息。
云龙契遇固畴曩,千载一合非人力。
羊裘卢沙竟何补,坐视生民自肥瘠。 -
131.《过弥牟有携鱼过者买而放之因志以诗》 宋·李流谦
行役道荒戍,马行何徐徐。
市人捉筠篮,偃然数尾鱼。
始疑失清波,残息惫不苏。
俄掉尾与鬐,示之尚可图。 -
132.《同冯缙云游无为以吾独胡为在泥滓分韵赋诗得》 宋·李流谦
人言跃马妨杖藜,世士不可污丹梯。
人言解牛非割鸡,岂信截玉如截泥。
山林朝士弧矢睽,一物异用鹄之栖,妄生涛澜分畛畦。 -
133.《雪晴后书怀》 宋·虞俦
明堂杞梓必兼收,未信英雄老一裘。
彭泽不妨聊束带,巴东何事叹孤舟。
会须取印大如斗,宁羡封侯曲似钩。
咄咄那庸如许事,尊前且食蛤蜊休。 -
134.《晨起闻鸡》 宋·赵蕃
宿雨收茅屋,群鸡叫远村。
病羸深拥褐,厨罄晚开门。
流落何年已,荒凉莫自存。
束书徒负载,饥至不堪论。 -
135.《咏筍用昌黎韵》 宋·赵蕃
山居何所用,种竹并楹轩。
听雨宵忘寐,摇风日破烦。
春来仍引蔓,雨后竞添孙。
迸砌思移石,妨池欲废盆。 -
136.《黄山高》 宋·汪莘
黄山高哉,岿然为江东之巨镇兮,壁立於两浙之上游。
摩天戛日以直上,阳枝阴派盘数州。 -
137.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
138.《送蜀客》 宋·周文璞
都市今重到,文园更倦游。
依依返穷峡,得得上归舟。
往事深能忆,沈疴久合瘳。
行经古祠庙,应酹旧山丘。 -
139.《自叹》 宋·吴潜
门槌拍板久收藏,又向棚头弄一场。
束缚冠裳新上舍,经营粥饭旧街方。
乱鸦啼处客回首,落雁声边人断肠。
堆案文书销永日,谁云燕寝凝清香。 -
140.《鄱阳湖四十韵》 宋·周弼
巨浸连吴越,高躔直斗牛。
玄明开别府,江伯汇支流。
象纬元精逼,神奸秘怪裒。
番君疏带砺,彭蠡壮襟喉。