-
161.《木兰花慢》 宋·周密
古今词家未能道者。
”余时年少气锐,谓此人间景,余与子皆人间人,子能道,余顾不能道耶,冥搜六日而词成。
成子惊赏敏妙,许放出一头地。
异日霞翁见之曰:“语丽矣,如律未协何。 -
162.《括木兰花慢》 宋·林正大
黄河天上派,到东海、去难收。
况镜里堪悲,星星白发,早上人头。
人生尽欢得意,把金尊、对月莫空休。
天赋君材有用,千金散聚何忧。 -
163.《沁园春(官满作)》 宋·雷应春
问讯故园,今如之何,还胜昔无。
想旧耘兰惠,依然葱蒨,新栽杨柳,亦已扶疏。
韭本千畦,芋根一亩,雨老烟荒谁为鉏。
难忘者,是竹吾爱甚,梅汝知乎。 -
164.《贺新郎(题双溪冯熙之交游风月之楼)》 宋·黄升
倦整摩天翼。
笑归来、点画亭台,按行泉石。
落落元龙湖海气,更著高楼百尺。
收揽尽、水光山色。 -
165.《贺新郎(题双溪冯熙之交游风月之楼)》 宋·黄升
倦整摩天翼。
笑归来、点画亭台,按行泉石。
落落元龙湖海气,更著高楼百尺。
收揽尽、水光山色。 -
166.《诉衷情》 宋·杨泽民
侵晨呵手怯清霜。
闲写两三行。
都将旧游新恨,收拾入行装。
人乍别,路尤长。
漫嗟伤。
不如归去,只者温柔,便是仙乡。 -
167.《石苍舒醉墨堂》 宋·苏轼
人生识字忧患始,姓名粗记可以休。
何用草书夸神速,开卷惝恍令人愁。
我尝好之每自笑,君有此病何年瘳。
自言其中有至乐,适意无异逍遥游。 -
168.《问说》 清·刘开
君子之学必好问。
问与学,相辅而行者也。
非学无以致疑,非问无以广识;好学而不勤问,非真能好学者也。
理明矣,而或不达于事;识其大矣,而或不知其细,舍问,其奚决焉?贤于己者,问焉以破其疑,所谓“就有道而正”也。 -
169.《伤仲永》 宋·王安石
金溪民方仲永,世隶耕。
仲永生五年,未尝识书具,忽啼求之。
父异焉,借旁近与之,即书诗四句,并自为其名。
其诗以养父母、收族为意,传一乡秀才观之。 -
170.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
171.《荆轲刺秦王》 两汉·刘向 编
秦将王翦破赵,虏赵王,尽收其地,进兵北略地,至燕南界。
太子丹恐惧,乃请荆卿曰:“秦兵旦暮渡易水,则虽欲长侍足下,岂可得哉?”荆卿曰:“微太子言,臣愿得谒之。
今行而无信,则秦未可亲也。
夫今樊将军,秦王购之金千斤,邑万家。 -
172.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
173.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
174.《张衡传》 两汉·范晔
张衡字平子,南阳西鄂人也。
衡少善属文,游于三辅,因入京师,观太学,遂通五经,贯六艺。
虽才高于世,而无骄尚之情。
常从容淡静,不好交接俗人。 -
175.《馈岁/别岁/守岁》 宋·苏轼
岁晚相与馈问为馈岁酒食相邀呼为别岁至除夜达旦不眠为守岁蜀之风俗如是余官于岐下岁暮思归而不可得故为此三诗以寄子由馈岁
农功各已收,岁事得相佐。
为欢恐无及,假物不论货。
山川随出产,贫富称小大。 -
176.《送石处士序》 唐·韩愈
河阳军节度、御史大夫乌公,为节度之三月,求士于从事之贤者。
有荐石先生者。
公曰:“先生何如?”曰:“先生居嵩、邙、瀍、谷之间,冬一裘,夏一葛,食朝夕,饭一盂,蔬一盘。
人与之钱,则辞;请与出游,未尝以事免;劝之仕,不应。 -
177.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
178.《齐国佐不辱命》 先秦·左丘明
晋师从齐师,入自丘舆,击马陉。
齐侯使宾媚人赂以纪甗、玉磬与地。
“不可,则听客之所为。
”宾媚人致赂,晋人不可,曰:“必以肖同叔子为质,而使齐之封内尽东其亩。 -
179.《单子知陈必亡》 先秦·佚名
定王使单襄公聘于宋。
遂假道于陈,以聘于楚。
火朝觌矣,道茀不可行也。
侯不在疆,司空不视涂,泽不陂,川不梁,野有庾积,场功未毕,道无列树,垦田若艺,膳宰不置饩,司里不授馆,国无寄寓,县无旅舍。 -
180.《范雎说秦王》 先秦·佚名
范雎至秦,王庭迎,谓范雎曰:“寡人宜以身受令久矣。
今者义渠之事急,寡人日自请太后。
今义渠之事已,寡人乃得以身受命。
躬窃闵然不敏。