-
221.《闲居》 唐·白居易
风雨萧条秋少客,门庭冷静昼多关。
金羁骆马近卖却,罗袖柳枝寻放还。
书卷略寻聊取睡,酒杯浅把粗开颜。 -
222.《喜弟淑再至为长歌》 唐·李渤
前年别时秋九月,白露吹霜金吹烈。
离鸿一别影初分,泪袖双挥心哽咽。
别来几度得音书,南岳知□□□□。 -
223.《过吴门二十四韵》 唐·李绅
烟水吴都郭,阊门架碧流。
绿杨深浅巷,青翰往来舟。
朱户千家室,丹楹百处楼。
水光摇极浦,草色辨长洲。 -
224.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
225.《竹》 唐·崔涯
领得溪风不放回,傍窗缘砌遍庭栽。
须招野客为邻住,看引山禽入郭来。
幽院独惊秋气早,小门深向绿阴开。
谁怜翠色兼寒影,静落茶瓯与酒杯。 -
226.《上太皇先生》 唐·章孝标
颢气贯精神,苍崖老姓名。
烟霞空送景,水木苦无情。
劚药云根断,眠花石面平。
折松开月色,决水放秋声。 -
227.《和孙明府怀旧山》 唐·雍陶
五柳先生本在山,偶然为客落人间。
秋来见月多归思,自起开笼放白鹇。 -
228.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
229.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
230.《边上晚秋》 唐·杜牧
黑山南面更无州,马放平沙夜不收。
风送孤城临晚角,一声声入客心愁。 -
231.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
232.《和段校书冬夕寄题庐山》 唐·刘得仁
名高身未到,此恨蓄多时。
是夕吟因话,他年必去随。
尝闻庐岳顶,半入楚江湄。
几处悬崖上,千寻瀑布垂。 -
233.《留别马使君》 唐·李群玉
俱来海上叹烟波,君佩银鱼我触罗。
蜀国才微甘放荡,专城年少岂蹉跎。
应怜旅梦千重思,共怆离心一曲歌。
唯有管弦知客意,分明吹出感恩多。 -
234.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
235.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
236.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
237.《江南书情二十韵寄秘阁韦校书贻之商洛宋先辈垂文二同年》 唐·皮日休
四载加前字,今来未改衔。
君批凤尾诏,我住虎头岩。
季氏唯谋逐,臧仓只拟谗。
时讹轻五羖,俗浅重三缄。 -
238.《夏初访鲁望偶题小斋》 唐·皮日休
半里芳阴到陆家,藜床相劝饭胡麻。
林间度宿抛棋局,壁上经旬挂钓车。
野客病时分竹米,邻翁斋日乞藤花。
踟蹰未放闲人去,半岸纱帩待月华。 -
239.《奉和鲁望秋赋有期次韵》 唐·皮日休
十载江湖尽是闲,客儿诗句满人间。
郡侯闻誉亲邀得,乡老知名不放还。
应带瓦花经汴水,更携云实出包山。
太微宫里环冈树,无限瑶枝待尔攀。 -
240.《秋江晓望》 唐·皮日休
万顷湖天碧,一星飞鹭白。
此时放怀望,不厌为浮客。