-
341.《沁园春》 宋·刘克庄
岳降神,方启中兴之运;河如带、山若砺,未酬再造之功。
某逾望三台,敬熏一瓣。
短衣饭牛而至旦,业已归耕;搢笏笼鸽以放生,末由旅贺。
载籍以来,于宇宙间,有功者谁。 -
342.《解连环(甲子生日)》 宋·刘克庄
揆余初度。
笑汝曹绯绿,乃翁苍素。
一甲子、带水拖泥,今岁谢君恩,放还山去。
政事堂中,把手版、分明抽付。 -
343.《贺新郎》 宋·刘克庄
拂袖归来也。
懒追陪、竹林嵇阮,兰亭王谢。
谁与此翁相暖热,赖有平生伯雅。
且放意、高吟闲话。 -
344.《沁园春(用定轩雨余有感韵写山中之趣)》 宋·冯取洽
一雨霈然,六合全清,空无点埃。
喜秋容新沐,为谁媚妩,凉蟾留照,正尔徘徊。
蜡屐清游,渔蓑淡话,富贵于予何有哉。
双溪上,总旧盟鸥鹭,来往无猜。 -
345.《沁园春(用定轩雨余有感韵写山中之趣)》 宋·冯取洽
一雨霈然,六合全清,空无点埃。
喜秋容新沐,为谁媚妩,凉蟾留照,正尔徘徊。
蜡屐清游,渔蓑淡话,富贵于予何有哉。
双溪上,总旧盟鸥鹭,来往无猜。 -
346.《水龙吟(丁经之用韵咏园亭,次韵以谢)》 宋·张榘
近家添得园亭,晓山时看飞云过。
拥石栽梅,疏池傍竹,剪除芜污。
更喜南墙,杏腮桃脸,含羞微露。
算莺花世界,都来十亩,规模好、何须大。 -
347.《绛都春(次韵赵西里游平山堂二词)》 宋·张榘
平山老柳。
寄多少胜游,春愁诗瘦。
万叠翠屏,一抹江烟浑如旧。
晴空栏槛今何有。 -
348.《水调歌头(十之五)》 宋·夏元鼎
律应黄钟候,天地尚胚浑。
腾腾一气,家园平地一枝春。
下手依时急采,莫放中宫芽溢,害里却生恩。
火候精勤处,加减武和文。 -
349.《满江红(刘表翁右司席上)》 宋·吴潜
痴霭顽阴,风扫尽、安排今夕。
便放出、一轮金镜,皎然虚碧。
照彻肺肝明似水,是中空洞无他物。
倚亭皋、搔首问天公,天应识。 -
350.《满江红(梅)》 宋·吴潜
试马东风,且来问、南枝消息。
正小墅、几株斜倚,数花轻拆。
自有山中幽态度,谁知世上真颜色。
叹君家、五岭我双溪,俱成客。 -
351.《满江红(己未四月九日会四明窗)》 宋·吴潜
饤饾残花,也随分、红红白白。
缘底事,春才好处,又成轻别。
芳草凄迷归路远,子规更叫黄昏月。
倚阑干、触处是浓愁,凭谁说。 -
352.《浣溪沙(四用韵)》 宋·吴潜
雨过池塘水长芽,放开晴日正宜花。
十洲三岛撰繁华。
水畔丽人唐客恨,山阴佳客晋人怀。
可怜云蕊与风葩。 -
353.《水调歌头(丁亥重阳登益昌二郎庙楼)》 宋·李曾伯
老子世北客,家本住吴头。
登临聊复尔耳,佳节懒为酬。
刚被西风断送,又为黄花牵帅,草创作斯游。
目力眇无际,更上一层楼。 -
354.《满江红(洪云岩、刘朔斋用韵)》 宋·李曾伯
蝶梦惊残,仿佛似、东方才白。
人报道、城疑不夜,界几无色。
敲瓦微听冰线响,开窗倏放风花入。
拥重貂、曾不觉寒侵,将何德。 -
355.《法曲献仙音(放琴客,和宏庵韵)》 宋·吴文英
落叶霞翻,败窗风咽,暮色凄凉深院。
瘦不关秋,泪缘轻别,情消鬓霜千点。
怅翠冷搔头燕,那有语恩怨。
紫箫远。 -
356.《大酺(无射商荷塘小隐)》 宋·吴文英
峭石帆收,归期差,林沼年销红碧。
渔蓑樵笠畔,买佳邻翻盖,浣花新宅。
地凿桃阴,天澄藻镜,聊与渔郎分席。
沧波耕不碎,似蓝田初种,翠烟生璧。 -
357.《婆罗门引(郭清华席上为放琴客而新有所盼,赋以见喜)》 宋·吴文英
风涟乱翠,酒霏飘汗洗新妆。
幽情暗寄莲房。
弄雪调冰重会,临水暮追凉。
正碧云不破,素月微行。 -
358.《风入松·为友人放琴客赋》 宋·吴文英
春风吴柳几番黄。
欢事小蛮窗。
梅花正结双头梦,被玉龙、吹散幽香。
昨夜灯前歌黛,今朝陌上啼妆。 -
359.《声声慢(饮时贵家,即席三姬求词)》 宋·吴文英
春星当户,眉月分心,罗屏绣幕围香。
歌缓□□,轻尘暗簌文染。
秋桐泛商丝雨,恨未回、飘雪垂杨。
连宝镜,更一家姊妹,曾入昭阳。 -
360.《声声慢(饯魏绣使泊吴江,为友人赋)》 宋·吴文英
旋移轻鹢,浅傍垂虹,还因送客迟留。
泪雨横波,遥山眉上新愁。
行人倚阑心事,问谁知、只有沙鸥。
念聚散,几枫丹霜渚,莼绿春洲。