-
81.《吊屈原赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王太傅,既以谪去,意不自得;及度湘水,为赋以吊屈原。
屈原,楚贤臣也。
被谗放逐,作《离骚》赋,其终篇曰:“已矣哉!国无人兮,莫我知也。
”遂自投汨罗而死。 -
82.《思旧赋》 魏晋·向秀
余与嵇康、吕安居止接近,其人并有不羁之才。
然嵇志远而疏,吕心旷而放,其后各以事见法。
嵇博综技艺,于丝竹特妙。
临当就命,顾视日影,索琴而弹之。 -
83.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
84.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
85.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
86.《东城高且长》 两汉·佚名
东城高且长,逶迤自相属。
回风动地起,秋草萋已绿。
四时更变化,岁暮一何速!
晨风怀苦心,蟋蟀伤局促。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《轻薄篇》 魏晋·张华
末世多轻薄,骄代好浮华。
志意既放逸,赀财亦丰奢。
被服极纤丽,肴膳尽柔嘉。
僮仆馀梁肉,婢妾蹈绫罗。 -
89.《水调歌头·亭皋木叶下》 宋·蔡伸
亭皋木叶下,原隰菊花黄。
凭高满眼秋意,时节近重阳。
追想彭门往岁,千骑云屯平野,高宴古球场。
吊古论兴废,看剑引杯长。 -
90.《水调歌头》 宋·辛弃疾
秋水之约。
八月十四日,余卧病博山寺中,因用韵为谢,兼简子似
我志在寥阔,畴昔梦登天。
摩挲素月,人世俯仰已千年。 -
91.《满江红(八窗叔和,再用韵)》 宋·李曾伯
竹马同游,平生志、相期霄壑。
今老矣,儒冠宁误,戎装徒著。
卷起鲸鲵江海事,放教禽鸟山林乐。
问尚堪、舞剑渡河无,公应莫。 -
92.《八声甘州(辛酉自寿)》 宋·李曾伯
数年来、揆度在南州,今年在家山。
叹平生踪迹,荆淮岭蜀,多少间关。
幸对园林花竹,一笑且团栾。
莫忆西风梦,驰志楼兰。 -
93.《齐天乐·清溪数点芙蓉雨》 宋·周密
丁卯七月既望,余偕同志放舟邀凉于三汇之交,远修太白采石、坡仙赤壁数百年故事,游兴甚逸。
余尝赋诗三百言以纪清适。
坐客和篇交属,意殊快也。
越明年秋,复寻前盟于白荷凉月间。 -
94.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
95.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
96.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
97.《满江红》 宋·郑元秀
季琯灰融,盛寒里、梅香乍放。
元道是酿成和气,间生名将。
马革裹尸男子志,虎头食肉通侯相。
更胸中、十万拥奇兵,人皆仰。 -
98.《沁园春》 宋·崔中
自己阳生,正是中虚,静极动时。
默地雷微震,冲开玉户,天心朗彻,放下帘帏。
真火冲融,灵泉复凑,不昧谷神何险危。
自然妙,若三川龙跃,九万鹏飞。 -
99.《庆州败》 宋·苏舜钦
无战王者师,有备军之志。
天下承平数十年,此语虽存人所弃。
今岁西戎背世盟,直随秋风寇边城。
屠杀熟户烧障堡,十万驰骋山岳倾。 -
100.《画地学书》 宋·欧阳修
欧阳修,字永叔,庐陵人。
四岁而孤,母郑,守节自誓,亲诲之学。
家贫,至以荻画地学书。
幼敏悟过人,读书辄成诵。