-
41.《红林檎近 冬雨晚晴,次谢士英韵》 元·邵亨贞
山晚牛羊下,野荒凫雁肥。
雨脚度江远,日光映林微。
泥深何堪纵步,倚杖漫立苔矶。
望极浦口云归。 -
42.《瑞鹧鸪·这回捉住四时春》 元·王哲
这回捉住四时春。
夺得温和养本真。
跳出世情居异世,尽教人道不凡人。
何须苦苦调精气,不在区区漱液津。
莹处晴空开日月,锐然特放九光 -
43.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
一年春物,惟梅柳间意味最深。
至莺花烂漫时,则春已衰迟,使人无复新意。
予作《洞仙歌》,使探春者歌之,无后时之悔。
雪云散尽,放晓晴池院。 -
44.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
45.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
46.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
47.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
雪云散尽,放晓晴池院。
杨柳于人便青眼。
更风流多处,一点梅心,相映远,约略颦轻笑浅。
一年春好处,不在浓芳,小艳疏香最娇软。 -
48.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
49.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
50.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
51.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
52.《闲出觅春,戏赠诸郎官》 唐·白居易
年来数出觅风光,亦不全闲亦不忙。
放鞚体安骑稳马,隔袍身暖照晴阳。
迎春日日添诗思,送老时时放酒狂。
除却髭须白一色,其馀未伏少年郎。 -
53.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
54.《南坡口号十八首》 宋·郑清之
十日南坡两日晴,晴时不放日华明。
春光似妒闲人佔,端的春风饱世情。 -
55.《次韵蒿庵老人见寄》 近代·陈三立
轮蹄已劫风光去,聊迭盆花压酒筵。
冷接鹤声穿远海,闲寻蝶梦保余年。
列仙自媚壶中景,望帝终迷剑外天。
峰壑吐晴笼白发,写愁犹有放生船。
(西湖放生鱼禁取食公亦禁约之一人) -
56.《浴蚕》 宋·李复
柳暖柔可结,川晴流放光。
系柳浴晴川,簇簇古渡傍。
春阳涵余润,斓斑色青苍。
衣被天壤周,卵化初微芒。 -
57.《贺新郎》 宋·杨炎正
十日狂风雨。
扫园林、红香万点,送春归去。
独有荼_开未到,留得一分春住。
早杨柳、趁晴飞絮。 -
58.《夏日邀客饮月下偶作》 宋·李弥逊
晴空倒挂秋江平,仙人携盘上青冥。
珊瑚无根倚霄汉,影落夜水鱼龙惊。
流金焦土天六月,腹欲生菌头生蝇。
恍然坐我风露下,濯以三峡吞层冰。 -
59.《夜来同诸公泛舟湖中乐甚因更潭名作北湖乃作》 宋·吴芾
北山万仞罗翠屏,下有湖水镜面平。
山影静倒千丈碧,波光冷浸一天星。
自有此湖知几岁,居人日日常经行。
但知湖水鸭头绿,谁人向此含幽情。 -
60.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。