-
101.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
102.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
103.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
104.《吴传朋游丝帖歌》 宋·刘子翚
园清无瑕二三月,时见游丝转空阔。
谁人写此一段奇,著纸春风吹不脱。
纷纭纠结疑非书,安得龙蛇如许癯。
神纵政喜索不断,老眼只愁看若无。 -
105.《鼓子复临海县斋》 宋·楼钥
乾道癸已冬,此邦我经行。
郁修气未殄,千家真赤城。
来访临海令,瓦砾纷纵横。
翘然三尺高,问是戒石铭。 -
106.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
107.《送郑编修罢任》 宋·姚勉
江城雪作阴如莫,儿样老翁啼塞路。
云深日隐天不知,驱马萧萧使君去。
使君四海郑村边,人是白玉堂中仙。
君谟政事文永叔,五花为笔蒲为鞭。 -
108.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
109.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
110.《寄题董宰读书轩》 宋·方大琮
坐衙弹琴和且平,退衙读书锵有声。
琴声书声两相和,和气散作花满城。
示知言游不可作,雅俗二者难兼行。
曩余不敏坐此处,轩窗尘土安有名。 -
111.《旴江舟中联句》 宋·黄春伯
倏忽僧千兔,寻常涸百蠡。
眼光摩日月,足迹遍山河。
赤壁聊化鹤,黄庭浪换鹅。
秋声归欸乃,云影映婆娑。 -
112.《旴江舟中联句》 宋·白玉蟾
倏忽僧千兔,寻常涸百蠡。
眼光摩日月,足迹遍山河。
赤壁聊化鹤,黄庭浪换鹅。
秋声归欸乃,云影映婆娑。 -
113.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
114.《送黄伯厚入广》 宋·郑清之
五行在天地,惟水明且清。
如何南中泉,乃独以贪名。
水号黑与弱,淖汩称浊泾。
彼皆有其实,所以得此声。 -
115.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
116.《戏题枢言草阁三十二韵》 唐·李商隐
君家在河北,我家在山西。
百岁本无业,阴阴仙李枝。
尚书文与武,战罢幕府开。
君从渭南至,我自仙游来。 -
117.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
118.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。 -
119.《悼蜀四十韵》 宋·张咏
蜀国富且庶,风俗矜浮薄。
奢僭极珠贝,狂佚务娱乐。
虹桥吐飞泉,烟柳闭朱阁。
烛影逐星沈,歌声和月落。 -
120.《夜大风》 宋·晁说之
夜半江头清客耳,彷佛钟声风雨里。
雨收风冷独严威,鼍号龙战江声徙。
政是夫差破吴时,鼙鼓百万当者靡。
白头嵩客柰此何,他年惯听山之阿。
唯彼天地之中央,岫埙篪谷宁厌多。
吾土信美小人哉,何不处处作好怀。