-
101.《奉同原甫赋澄心堂纸》 宋·韩维
江南国士未破前,澄心名纸世已传。
高堂久倾不复见,谁谓此物犹依然。
当时万杵捣云叶,铺出几案滑且坚。
剡溪藤骨不足数,蜀江玉屑谁复怜。 -
102.《久旱喜雨》 宋·韩维
炎风驾京尘,久旱氛祲恶。
义和鞭日车,光焰赫飞跃。
群生困熬暴,嘉俗坐焦灼。
高堂袒褐卧,汗下如鞭索。 -
103.《自山中归至登封遂讽高宰令取峻极中院厨前石》 宋·李廌
吴砧已碎乐生论,京江昔沈瘗鹤铭。
半裁紫阳立砆石,考击化度求金籯。
乃知金石有厄会,名碑旧叠长安城。
顷年醴泉有贤令,政誉蔼蔼多流馨。 -
104.《乾道圣德颂》 宋·曹勋
维圣有作,绍隆兴运。
天经地义,宗尧越舜。
风俗惇厚,日星清润。
冰天桂海,咸祗成训。 -
105.《戏李彦平李德邵》 宋·仲并
人生贵适意,自苦良亦痴。
百年同梦幻,富贵安所施。
我生世缘薄,疲弱不可支。
纷华岂不佳,自觉心已辞。 -
106.《送淳丞上虞》 宋·楼钥
我老不复仕,行将挂衣冠。
两子俱贰令,官职恰一般。
剡川且书考,上虞亦之官。
人言易捧檄,归奉重亲欢。 -
107.《有怀二首》 宋·赵蕃
忆我官白下,梅蕊破腊前。
维时初识君,共呼江南船。
我作七字句,君答如倒弦。
自兹三年游,如篪复如埙。 -
108.《临江鲍守示诗二篇因寄之》 宋·孔武仲
官居无时节,簿领去复回。
胁息文网中,壮心安在哉。
积雪满西峰,中天白皑皑。
帘幄书生寒,复见诗筒来。 -
109.《送赵进臣持闽宪节》 宋·陈文蔚
任官自古惟贤材,天子耳目寄外台。
祥刑所击切民命,可不於此钦恤哉。
猗嗟东南俗脆弱,独有闽岭高崔嵬。
山川风气颇相等,挟刚负险不可摧。 -
110.《虎渡亭观江浪》 宋·方回
春风鼓大江,孰能度广狭。
似觉海东涛,顷刻上三硖。
兹辰当改火,每岁已衣裌。
岂意九派天,故絮未可匣。 -
111.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
112.《中壘一首》 宋·苏籀
更生倾侧四斥已,精诚所祈格天地。
著明深切安危机,同道萧周数人耳。
不容何病见君子,节义政应强国热,倖卿权尹岂尝无,忠正得朋侥冒柅。 -
113.《宓公琴台诗三首》 唐·高适
宓子昔为政,鸣琴登此台。
琴和人亦闲,千载称其才。
临眺忽凄怆,人琴安在哉。
悠悠此天壤,唯有颂声来。 -
114.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
115.《贺雨》 唐·白居易
皇帝嗣宝历,元和三年冬。
自冬及春暮,不雨旱爞爞。
上心念下民,惧岁成灾凶。
遂下罪己诏,殷勤告万邦。 -
116.《秦中吟十首·立碑》 唐·白居易
勋德既下衰,文章亦陵夷。
但见山中石,立作路旁碑。
铭勋悉太公,叙德皆仲尼。
复以多为贵,千言直万赀。 -
117.《欲到东洛,得杨使君书,因以此报》 唐·白居易
向公心切向财疏,淮上休官洛下居。
三郡政能从独步,十年生计复何如。
使君滩上久分手,别驾渡头先得书。
且喜平安又相见,其馀外事尽空虚。 -
118.《水调歌头(巩采若寿)》 宋·辛弃疾
泰岳倚空碧,汶□卷云寒。
萃兹山水奇秀,列宿下人寰。
八世家传素业,一举手攀丹桂,依约笑谈间。
宾幕佐储副,和气满长安。 -
119.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
120.《大饥行》 元·揭傒斯
去年旱毁才五六,今年家家食无粟。
高囷大廪闭不开,朝为骨肉暮成哭。
官虽差官遍里闾,贪廉异政致泽殊。
公家赈粟粟有数,安得尽及乡民居。