-
161.《走笔送僧义冲》 宋·楼钥
一气行太虚,流形纷不齐。
要之本无物,洞然无足疑。
梵志有至言,还我未生时。
烧了似不曾,亦有毛僧词。 -
162.《送周君可宰会稽》 宋·楼钥
作邑诚匪易,况子之稽山。
银茜视两赤,朝家知其难。
鼎鼎数万户,赋重民生囏。
山陵五云飞,办护力更殚。 -
163.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
164.《病后有感作》 宋·虞俦
今旦病思清,把书坐晴檐。
體舒百息匀,心远万虑恬。
收视等庖郢,妙观到羲炎。
顿忘饥寒苦,但觉中边甜。 -
165.《水仙》 宋·赵蕃
楚辞香划费磨研,何独无言到水仙。
荐菊要令和靖配,思鲈更似步兵贤。
未应玉树能回死,宁与梅花作导前。
多坐未能空结习,故遭天女散诸天。 -
166.《至节矣犹未见梅颇形思渴书呈斯远滕兄主簿前》 宋·赵蕃
言归虽故栖,雅志亦良友。
奈何数诗筒,不得屡杯酒。
纵云三十里,每见莫能久。
是以朝暮间,想思辄成又。 -
167.《绿阴》 宋·汪莘
绿阴窗底蔚蓝光,习习清风入座凉。
五月人间同此意,故知彭泽到羲皇。 -
168.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
南山翠鬅鬙,四荔拱故宅。
采衣侍三寿,教爱如夙昔。
晓然一梦阑,无复万里隔。
了知恩爱缚,障我修行力。 -
169.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
170.《赠萧棠仲致政》 宋·王迈
昔年鼓箧游胶庠,集英同日瞻天光。
金门初开兽环动,瞳瞳晓日升扶桑。
宫帘高卷开御扇,祥风习习飘天香。
殿庭神丽冠剑肃,巍巍玉几临中央。 -
171.《盛化州挽些》 宋·王柏
悼世习之纬繣兮,争骛乎险阨。
蕴异乎而儃佪兮,已喧豗而吠怪。
孰视衣冠之故宇兮,腥羶菅蒯。
酣一盎之醯蚋兮,较得失乎晻暧。 -
172.《夜梦在旧京忽闻卖花声有感至于恸哭觉而泪满》 宋·陈著
卖花声,卖花声,识得万紫千红名。
与花结习夙有分,宛转说出花平生。 -
173.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
174.《白水岩》 宋·蒲寿宬
泰山有积霤,坤媪乃善藏。
何时发灵秘,一脉流膏滂。
至仁及物意,后世疑滥觞。
螭蟠久懒卧,辟易离电光。 -
175.《送齐文韶归东阿》 明·袁凯
江上晴云晴复湿,落絮飞花满原隰。
此时君扣主人门,七尺长身如鹄立。
自言稷下旧诸生,奉命江南宰山邑。
三年仕宦多变故,八口飘零少收拾。 -
176.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
177.《种竹》 宋·张嵲
屏居倦幽独,出门无所适。
种竹满前庭,坐玩凌寒色。
森森密阴净,竦竦条干直。
晴日借景光,霜风时荡析。 -
178.《无题》 宋·章甫
碁局机心在,诗篇习气余。
去来旋磨螘,生死蠹书鱼。
阅世双蓬鬓,还山一草庐。
苦无食衣计,不是故踌躇。 -
179.《送赵进臣持闽宪节》 宋·陈文蔚
任官自古惟贤材,天子耳目寄外台。
祥刑所击切民命,可不於此钦恤哉。
猗嗟东南俗脆弱,独有闽岭高崔嵬。
山川风气颇相等,挟刚负险不可摧。 -
180.《登屋东山作》 宋·方回
我生篾拘束,萍梗堕游宦。
迟暮齿发落,归来岁已晏。
□□一纪前,罢官避谗讪。
故人为买地,诛茅偃岩涧。