-
61.《从军夜次六胡北饮马磨剑石为祝殇辞》 唐·李益
我行空碛,见沙之磷磷,与草之幂幂,半没胡儿磨剑石。
当时洗剑血成川,至今草与沙皆赤。
我因扣石问以言,水流呜咽幽草根,君宁独不怪阴磷?吹火荧荧又为碧, -
62.《胡笳十八拍·第七拍》 唐·刘商
男儿妇人带弓箭,塞马蕃羊卧霜霰。
寸步东西岂自由,偷生乞死非情愿。
龟兹觱篥愁中听,碎叶琵琶夜深怨。
竟夕无云月上天,故乡应得重相见。 -
63.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
64.《遣兴十首》 唐·元稹
始见梨花房,坐对梨花白。
行看梨叶青,已复梨叶赤。
严霜九月半,危蒂几时客。
况有高高原,秋风四来迫。 -
65.《遣病十首》 唐·元稹
服药备江瘴,四年方一疠。
岂是药无功,伊予久留滞。
滞留人固薄,瘴久药难制。
去日良已甘,归途奈无际。 -
66.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
67.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
68.《梅亭》 唐·唐彦谦
东海穷诗客,西风古驿亭。
发从残岁白,山入故乡青。
世事徒三窟,儿曹且一经。
丁宁速赊酒,煮栗试砂瓶。 -
69.《梅亭》 唐·唐彦谦
东海穷诗客,西风古驿亭。
发从残岁白,山入故乡青。
世事徒三窟,儿曹且一经。
丁宁速赊酒,煮栗试砂瓶。 -
70.《南乡子(有感)》 宋·苏轼
冰雪透香肌。
姑射仙人不似伊。
濯锦江头新样锦,非宜。
故著寻常淡薄衣。
暖日下重帏。
春睡香凝索起迟。
曼倩风流缘底事,当时。
爱被西真唤作儿。 -
71.《定风波(大醉归自葛园,家人有痛饮之戒,故书于壁)》 宋·辛弃疾
昨夜山公倒载归。
儿童应笑醉如泥。
试与扶头浑未醒。
休问。
梦魂犹在葛家溪。
千古醉乡来往路。
知处。
温柔东畔白云西。
起向绿窗高处看。
题遍。
刘伶元自有贤妻。 -
72.《摸鱼儿(送窦制干赴漕趁班)》 宋·李曾伯
趁西风、且登黄鹤,挥毫先奏秋赋。
燕山桂种清芬在。
人物翩翩如许。
堪羡处。 -
73.《括摸鱼儿》 宋·林正大
醉之乡、其去中国,不知其几千里。
其土平旷无涯际。
其气和平一揆。
无寒暑,无聚落居城,无怒而无喜。 -
74.《临江仙》 宋·朱子厚
过眼纷纷遥集,来归往往羝儿。
草间塞口绔间啼。
提携都不是,何似未生时。
城上胡笳自怨,楼头画角休吹。
谁人不动故乡思。
江南秋尚可,塞外草先衰。 -
75.《同谷七歌》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。
呜呼一歌兮歌已哀,悲风为我从天来。 -
76.《四块玉·带月行》 元·马致远
带月行,披星走。
孤馆寒食故乡秋,妻儿胖了咱消瘦。
枕上忧,马上愁,死后休。 -
77.《拟行路难》 南北朝·鲍照
君不见少壮从军去。
白首流离不得还。
故乡窅窅日夜隔。
音尘断绝阻河关。 -
78.《读项羽纪》 清·乾隆
鹿走荒郊壮士追,蛙声紫色总男儿。
拔山扛鼎兴何暴,齿剑辞骓志不移。
天下不闻歌楚些,帐中唯见叹虞兮。
故乡三户终何在?千载乌江不洗悲。 -
79.《挽张几道》 宋·方惟深
吴郡声名顾与张,龙门当日共升堂。
青衫始见登华省,丹旐俄闻入故乡。
含泪孤儿生面垢,断肠慈母满头霜。
嗟君十载人间事,不及南柯一梦长。 -
80.《钱陈随隐归临川》 宋·吴大有
我昔见君方成童,长吉才华惊钜公。
人间科第不屑就,直使声名闻九重。
乃翁引上凝华殿,子虚不待他人荐。
入直来来凡几年,天上奇书尽曾见。