-
41.《阻风泊归舟游净众寺》 宋·孙应时
日落风更起,江头船不行。
凄凉大夫宅,萧瑟故王城。
一醉重楼晚,千秋万古情。
愁边动寒角,夜久意难平。 -
42.《故家有乔木》 宋·于石
故家有乔木,众鸟巢其枝。
纷然各卵育,自啄还自飞。
谁欤恣残忍,缘木登其危。
毁室取尔子,杀戮轻如嬉。 -
43.《猛虎行》 唐·李白
朝作猛虎行,暮作猛虎吟。
肠断非关陇头水,泪下不为雍门琴。
旌旗缤纷两河道,战鼓惊山欲倾倒。
秦人半作燕地囚,胡马翻衔洛阳草。 -
44.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
45.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·聂夷中
众鸟各归枝,乌乌尔不栖。
还应知妾恨,故向绿窗啼。 -
46.《荆州作二首》 唐·张九龄
先达志其大,求意不约文。
士伸在知己,已况仕于君。
微诚夙所尚,细故不足云。
时来忽易失,事往良难分。 -
47.《从军行》 唐·崔融1
穹庐杂种乱金方,武将神兵下玉堂。
天子旌旗过细柳,匈奴运数尽枯杨。
关头落月横西岭,塞下凝云断北荒。 -
48.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
49.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
50.《彩树歌》 唐·陈子昂
嘉锦筵之珍树兮,错众彩之氛氲。
状瑶台之微月,点巫山之朝云。
青春兮不可逢,况蕙色之增芬。 -
51.《代书寄薛四》 唐·张说
孤雁东飞来,寄我纹与素。
纹足经三象,素当综群务。
远见故人心,一言重千金。
答之彩毛翰,继以瑶华音。
岁寒众木改,松柏心常在。 -
52.《送尹补阙元凯琴歌》 唐·张说
凤哉凤哉,啄琅玕,饮瑶池,栖昆仑之山哉。
中国有圣人,感和气,飞来飞来。
自歌自舞,先王册府,麒麟之台,羁雌众雏故山曲。 -
53.《和魏仆射还乡》 唐·张说
富贵还乡国,光华满旧林。
秋风树不静,君子叹何深。
故老空悬剑,邻交日散金。
众芳摇落尽,独有岁寒心。 -
54.《宋主簿鸣皋梦赵六予未及报而陈子云亡今追…贻平昔游旧》 唐·卢藏用
暮川罕停波,朝云无留色。
故人琴与诗,可存不可识。
识心尚可亲,琴诗非故人。
鸣皋初梦赵,蜀国已悲陈。 -
55.《宋进马哀词》 唐·王维
背春涉夏兮,众木蔼以繁阴。
连金华与玉堂兮,宫阁郁其沈沈。
百官并入兮,何语笑之哑哑, -
56.《晓行巴峡》 唐·王维
际晓投巴峡,馀春忆帝京。
晴江一女浣,朝日众鸡鸣。
水国舟中市,山桥树杪行。
登高万井出,眺迥二流明。
人作殊方语,莺为故国声。
赖多山水趣,稍解别离情。 -
57.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
58.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
59.《送裴腾》 唐·李颀
养德为众许,森然此丈夫。
放情白云外,爽气连虬须。
衡镜合知子,公心谁谓无。
还令不得意,单马遂长驱。 -
60.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊.