-
141.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
142.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
143.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
144.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
145.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
146.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
147.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
148.《阮步兵》 南北朝·颜延之
阮公虽沦迹,识密鉴亦洞。
沉醉似埋照,寓词类托讽。
长啸若怀人,越礼自惊众。
物故不可论,途穷能无恸。 -
149.《洞仙歌(赠太易)》 宋·朱敦儒
风流老峭,负不群奇表。
弹指超凡怎由教。
把俗儒故纸,推向一边,三界外、寻得一场好笑。
尘缘无处趓,应见宰官,苦行公心众难到。 -
150.《西江月·五柳坊中烟绿》 宋·向子諲
政和间,余卜筑宛丘,手植众芗,自号芗林居士。
建炎初,解六路漕事,中原俶扰,故庐不得返,卜居清江之五柳坊。
绍兴癸丑,罢帅南海,即弃官不仕。
乙卯起,以九江郡复转漕江东,入为户部侍郎。 -
151.《江梅引·忆江梅》 宋·洪皓
岁在壬戌,甫临长至,张总侍御邀饮。
众宾皆退,独留少款。
侍婢歌江梅引,有“念此情、家万里”之句,仆曰:此词殆为我作也。
又闻本朝使命将至,感慨久之。 -
152.《水调歌头》 宋·王灼
台绝顶,望明月山二十里许,有怀美人,归作此词。
山附县郭,仲文居其下,公才居亦近之。
贾浪仙诗云:“长江飞鸟外,主簿跨驴归。
”又云:“长江频雨后,明月众星中。 -
153.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
154.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
155.《探春令》 宋·赵长卿
溪桥山路。
竹篱茅舍,凄凉风雨。
被摧残沮挫,精神依旧,无奈相思苦。
东君故与收拾取。 -
156.《水调歌头(将迁新居不成有感戏作·时以病止酒,且遗去歌者·末□及之)》 宋·辛弃疾
我亦卜居者,岁晚望三闾。
昂昂千里,泛泛不作水中凫。
好在书携一束,莫问家徒四壁,往日置锥无。
借车载家具,家具少於车。 -
157.《三登乐》 宋·陈三聘
一品归来,强健日、小园幽圃。
扁舟兴、恐天未许。
想当年、持汉节。
众齐咻楚。 -
158.《惜黄花(菊)》 宋·赵以夫
众芳凋谢。
堪爱处、老圃寒花幽野。
照眼如画。
烂然满地金钱,买断金钱无价。 -
159.《哨遍(括兰亭记)》 宋·吴潜
在晋永和,癸丑暮春,初作兰亭会。
集众贤,临峻岭崇山,有茂林修竹流水。
畅幽情,纵无管弦丝竹,一觞一咏佳天气。
于宇宙之中,游心骋目,此娱信可乐只。 -
160.《祝英台近(题陆壶天水墨兰石)》 宋·张炎
带飘飘,衣楚楚。
空谷饮甘露。
一转花风,萧艾遽如许。
细看息影云根,淡然诗思,曾□被、生香轻误。