-
21.《故右散骑常侍舒国公褚公挽词》 唐·苏颋
阳翟疏丰构,临平演庆源。
学筵尊授几,儒服宠乘轩。
审谕留中密,开陈与上言。
徂晖一不借,空有赐东园。 -
22.《夜闻故梓州韦使君明当引绋感而成章》 唐·苏颋
恻矣南邻问,冥然东岱幽。
里閈宁相杵,朝叹忽迁舟。
君心惟伯仲,吾人复款游。
对连时亦早,交喜岁才周。 -
23.《冬日过故人任处士书斋》 唐·骆宾王
神交尚投漆,虚室罢游兰。
网积窗文乱,苔深履迹残。
雪明书帐冷,水静墨池寒。
独此琴台夜,流水为谁弹。 -
24.《春晚从李长史游开道林故山》 唐·骆宾王
幽寻极幽壑,春望陟春台。
云光栖断树,灵影入仙杯。
古藤依格上,野径约山隈。
落蕊翻风去,流莺满树来。
兴阑荀御动,归路起浮埃。 -
25.《过故宋》 唐·骆宾王
旧国千年尽,荒城四望通。
云浮非隐帝,日举类游童。
绮琴朝化洽,祥石夜论空。
马去遥奔郑,蛇分近带丰。 -
26.《下山逢故夫》 唐·乔知之
妾身本薄命,轻弃城南隅。
庭前厌芍药,山上采蘼芜。
春风罥纨袖,零露湿罗襦。
羞将憔悴日,提笼逢故夫。 -
27.《哭故人》 唐·乔知之
生死久离居,凄凉历旧庐。
叹兹三径断,不践十年馀。
古木巢禽合,荒庭爱客疏。
匣留弹罢剑,床积读残书。
玉没终无像,兰言强问虚。
平生不得意,泉路复何如。 -
28.《故园置酒》 唐·刘希夷
酒熟人须饮,春还鬓已秋。
愿逢千日醉,得缓百年忧。
旧里多青草,新知尽白头。
风前灯易灭,川上月难留。
卒卒周姬旦,栖栖鲁孔丘。
平生能几日,不及且遨游。 -
29.《遂州南江别乡曲故人》 唐·陈子昂
楚江复为客,征棹方悠悠。
故人悯追送,置酒此南洲。
平生亦何恨,夙昔在林丘。
违此乡山别,长谣去国愁。 -
30.《初入峡苦风寄故乡亲友》 唐·陈子昂
故乡今日友,欢会坐应同。
宁知巴峡路,辛苦石尤风。 -
31.《故赵王属赠黄门侍郎上官公挽词》 唐·李乂
暮归泉壤隔,朝发城池恋。
汉畤结愁阴,秦陵下悲霰。
駸駸百驷驰,悯悯群龙饯。
石马徒自施,玉人终不见。 -
32.《故西台侍郎上官公挽歌》 唐·李乂
宇内文儒重,朝端礼命优。
立言多启沃,论道盛谋猷。
顾日琴安在,冲星剑不留。
徒怀东武襚,更掩北原丘。 -
33.《奉和幸长安故城未央宫应制》 唐·李乂
凤辇乘春陌,龙山访故台。
北宫才尽处,南斗独昭回。
肆览飞宸札,称觞引御杯。
已观蓬海变,谁厌柏梁灾。
代挹孙通礼,朝称贾谊才。
忝侪文雅地,先后各时来。 -
34.《初冬从幸汉故青门应制》 唐·沈佺期
汉王建都邑,渭水对青门。
朝市俱东逝,坟陵共北原。
荒凉萧相阙,芜没邵平园。
全盛今何在,英雄难重论。 -
35.《奉和幸长安故城未央宫应制》 唐·赵彦昭
夙驾移天跸,凭轩览汉都。
寒烟收紫禁,春色绕黄图。
旧史遗陈迹,前王失霸符。
山河寸土尽,宫观尺椽无。
崇高惟在德,壮丽岂为谟。
茨室留皇鉴,熏歌盛有虞。 -
36.《酬故人还山》 唐·宋鼎
举棹乘春水,归山抚岁华。
碧潭宵见月,红树晚开花。
肃穆轻风度,依微隐径斜。
危亭暗松石,幽涧落云霞。
思鸟吟高树,游鱼戏浅沙。
安知馀兴尽,相望紫烟赊。 -
37.《故右丞相赠太师燕文贞公挽词二首》 唐·孙逖
海内文章伯,朝端礼乐英。
一言兴宝运,三入济群生。
命与才相偶,年将位不并。
台星忽已坼,流恸轸皇情。 -
38.《故陈州刺史赠兵部尚书韦公挽词》 唐·孙逖
奕叶金章贵,连枝鼎位尊。
台庭为凤穴,相府是鴒原。
世阅空悲命,泉幽不返魂。
惟馀汉臣史,继术赞韦门。 -
39.《故程将军妻南阳郡夫人樊氏挽歌》 唐·孙逖
德配程休甫,名高鲁季姜。
宠荣苍玉珮,宴梦郁金堂。
白日期偕老,幽泉忽悼亡。
国风犹在咏,江汉近南阳。 -
40.《故南阳夫人樊氏挽歌》 唐·王维
石窌恩荣重,金吾车骑盛。
将朝每赠言,入室还相敬。
叠鼓秋城动,悬旌寒日映。
不言长不归,环佩犹将听。