-
81.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
82.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
83.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
84.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
85.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
86.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《杨柳歌》 南北朝·庾信
河边杨柳百丈枝,别有长条踠地垂。
河水冲激根株危,倏忽河中风浪吹。
可怜巢里凤凰儿,无故当年生别离。
流槎一去上天池,织女支机当见随。 -
89.《满庭芳》 宋·苏轼
水浅冻,久留郡中。
晦日同游南山,话旧感叹,因作满庭芳云
三十三年,飘流江海,万里烟浪云帆。
故人惊怪,憔悴老青衫。 -
90.《水调歌头(同德久诸季小饮,出示所作,即席答之)》 宋·李纲
律吕自相召,韶F324不难谐。
致君泽物,古来何世不须才。
幸可山林高卧,袖手何妨闲处,醇酒醉朋侪。
千里故人驾,不怕物情猜。 -
91.《朝中措(立夏日观酴醿作)》 宋·管鉴
一年春事到酴醿。
何处更花开。
莫趁垂杨飞絮,且随红药翻阶。
倦游老矣,肯因名宦,孤负衔杯。
寄语故园桃节,明年留待归来。 -
92.《卜算子(燕)》 宋·刘克庄
已怪社愆期,尚喜巢如故。
过了清明未肯来,莫被春寒误。
常傍画檐飞,忽委空梁去。
忘却王家与谢家,别有衔泥处。 -
93.《踏莎行(樱桃词)》 宋·刘辰翁
珠压相于,胭脂同傅。
樊家更共谁家语。
梢头结取一番愁,玉箫不会双双侣。
风送流莺,前歌后舞。
并桃欲吐含来住。
双飞燕子自相衔,会教唇舌调鹦鹉。
(李商隐诗:“流莺犹故在,争得讳含来。
”) -
94.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
95.《南浦(前题)》 宋·王沂孙
柳外碧连天,漾翠纹渐平,低蘸云影。
应是雪初消,巴山路、蛾眉乍窥清镜。
绿痕无际,几番漂荡江南恨。
弄波素袜知甚处,空把落红流尽。 -
96.《满庭芳(寓向仲德宿云轩几两月归南艳、道中寄)》 宋·蔡楠
手染橙芗,杯摇烛影,夜阑人意醺酣。
故人惜别,却酒更清谈。
只合相从老矣,知何事、还着征衫。
流年晚,长途匹马,奔走亦何堪。 -
97.《临江仙(自咏)》 宋·刘光祖
我似万山千里外,悠然一片归云。
宫衔犹自带云云。
谁知前进士,已是故将军。
闲坐闲行闲饮酒,闲拈闲字闲文。
诸公留我笑纷纷。
一枝簪宝髻,六幅舞罗裙。 -
98.《括一丛花》 宋·林正大
知章骑马似乘船。
落井眼花圆。
汝阳三斗朝天去,左丞相、鲸吸长川。
潇酒宗之,皎如玉树,举盏望青天。 -
99.《括沁园春》 宋·林正大
大人先生,高怀逸兴,酒肉寓名。
纵幕天席地,居无庐室,以八荒为域,日月为扃。
贵介时豪,搢绅处士,未解先生酒适情。
徒劳尔,谩是非锋起,有耳谁听。 -
100.《括摸鱼儿》 宋·林正大
醉之乡、其去中国,不知其几千里。
其土平旷无涯际。
其气和平一揆。
无寒暑,无聚落居城,无怒而无喜。