-
141.《晚归闻韩子华见访》 宋·梅尧臣
门外多车骑,後迹乱前踪。
谁识此来过,尘蹄重复重。
归有野仆言,恨不故人逢。
岂无肴酒设,所向乖所从。
未能一往见,懒拙其必容。 -
142.《姑苏杂咏 南园》 明·高启
君不见平乐馆,古城何处寒云满。
君不见奉诚园,荒台无踪秋草繁。
白日沉山水归海,寒暑频催陵谷改。
皇天大运有推移,富贵于人岂长在。 -
143.《桃源行送张颉仲举归武陵》 宋·王令
山环环兮相围,溪乱乱兮涟漪。
花漫漫兮不极,路缭缭兮安之。
弃舟步岸兮欲进复疑,山平阜断兮忽得平原巨泽,莽不知其东西。 -
144.《送江子恭三首》 宋·白玉蟾
我欲杨村结草庐,不知踪迹又江湖。
回观咫尺如天远,自别丰标仅月余。
忽一二时思故旧,整千百里望音书。
忆君不忍忘怀处,一片青云点太虚。 -
145.《任洛州酬薛文学见赠别诗》 南北朝·庾信
子居河之曲。
英彦本连踪。
盐形或变虎。
鼎气乍成龙。 -
146.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
147.《清友堂为吕宾峰题》 宋·李吕
恶草不可近,恶虫不可逢。
草有有钩吻,入口裂其胸。
虫中有细腰,虿尾犹铦锋。
人生涉世故,得不戒游从。 -
148.《田间夜归有作示王觉民二首》 宋·王之道
风云踪迹付扁舟,水竹生涯寄一丘。
世故举同鸡抱鸭,物情无怪马生牛。
百年半向愁中老,万事常从酒到休。
莫爱得官轻得句,争如饱食对吟搜。 -
149.《醉落魄/一斛珠》 宋·张元干
浮家泛宅。
旧游记霅溪踪迹。
此生已是天涯隔。
投老谁知,还作三吴客。
故人怪我疏髯黑。
醉来犹似丁年日。
光阴未肯成虚掷。
蜀魄声中,著处有春色。 -
150.《读刘太真碑》 宋·朱翌
衮衣华藻刻坚珉,下马来寻剥藓痕。
断画岂如弦可续,阙文犹冀石能言。
鬣村故址今仍在,螭首遗踪碎莫存。
欲较智愚三十里,又飞丝鞚过前村。 -
151.《哭妓徐素》 明·唐寅
清波双佩寂无踪,情爱悠悠怨恨重。
残粉黄生银扑面,故衣香寄玉关胸。
月明花向灯前落,春尽人从梦里逢。
再托生来侬未老,好教相见梦姿容。 -
152.《归鸟》 宋·强至
日落群山静,天寒独鸟归。
声悲故巢远,影入片云微。
踪迹怜吾滞,青冥羡汝飞。
莫为双翼误,须避暗中机。 -
153.《再和都官见答》 宋·强至
离幽便欲趁芳时,越分非能守一枝。
多语羞随禽反舌,逢辰强学凤来仪。
故林有约依前去,落絮无踪逐处随。
若得东风聊借力,免教燕燕竞差池。 -
154.《正甫还长沙复用斜川日和陶韵为别》 宋·张栻
吾党有佳士,寡欲自日休。
眷言平生心,从我万里游。
披云度岭峤,犯雪临江流。
顾我无定踪,飘然若轻鸥。 -
155.《高宜试剑石》 宋·李新
巨石中分断,涓流自此东。
尧仁方宅土,项氏曷当锋。
兴起汉高业,勤劳夏禹功。
故应行道者,知古企遗踪。 -
156.《先君守官司醴陵日予尝随先生读书岳麓山法华》 宋·郑刚中
愚翁髫髦昔垂耳,曾向华台借窗几。
小冠短褐随先生,风雨孤灯读经史。
气粗胆大眼无人,拔擢犀象角连齿。
那知物外有沆瀣,但欲书中觅青紫。 -
157.《游鼓山》 宋·邓肃
兰桡舣岸雷霆骇,疾雨狂风欲翻海。
吾人作意水石间,素志岂因风雨改。
悟适当如未悟人,衡山不知为开云。
鲁阳莫试挥戈手,郭泰何妨垫角巾。 -
158.《李仓子长按行偶成四韵奉呈》 宋·吴芾
长年踪迹叹西东,此地那知得会逢。
老去我将归梓里,时来君合拜芝封。
故交零落添新家,晚景衰颓减旧容。
今日尊前休惜醉,回头千里暮山重。 -
159.《见市上有卖海棠者怅然有感》 宋·吴芾
连年踪迹滞江乡,长忆吾庐万海棠。
想得春来增艳丽,无因归去赏芬芳。
偶然担上逢人卖,犹记樽前为尔狂。
何日故园修旧约,剩烧银烛照红妆。 -
160.《送钱进思粹吴郡》 宋·李洪
繁雄茂苑侔汉辅,森戟凝香古佳处。
鹓鹭行除半刺贤,万井提封赖摩拊。
公家名德世有人,伯仲于今见伊吕。
妙龄籍甚驰日边,粉闱握兰将振羽。