-
21.《效古诗》 南北朝·范云
寒沙四面平。
飞雪千里惊。
风断阴山树。
雾失交河城。
朝驱左贤阵。
夜薄休屠营。
昔事前军幕。
今逐嫖姚兵。
失道刑既重。
迟留法未轻。
所赖今天子。
汉道日休明。 -
22.《效古》 明·丰坊
我行逢暮春,惆怅辞山阿。
莺花徒烂熳,光阴已无多。
慊慊城乌谣,烈烈耕田歌。
椅梧生高岗,浮云蔽其柯。
岂无鸾与鹤,悲鸣将若何。 -
23.《效古》 宋·王令
流沙不胜车,弱水不载舟。
谓言行子归,无苦事远游。
寄子素丝裳,闻子衣苦单。
失今不来还,岁冕将奈寒。 -
24.《效古诗》 南北朝·沈约
可怜桂树枝。
单雄忆故雌。
岁暮异栖宿。
春至犹别离。
山河隔长路。
路远绝容仪。
岂云无可匹。
寸心终不移。 -
25.《古邺城童子谣,效王粲刺曹操》 唐·李贺
邺城中,暮尘起。
将黑丸,斫文吏。
棘为鞭,虎为马。
团团走,邺城下。
切玉剑,射日弓。
献何人,奉相公。
扶毂来,关右儿。
香扫涂,相公归。 -
26.《蓦山溪(赵昌父赋一丘一壑,格律高古,因效其体)》 宋·辛弃疾
饭蔬饮水,客莫嘲吾拙。
高处看浮云,一丘壑、中间甚乐。
功名妙手,壮也不如人,今老矣,尚何堪,堪钓前溪月。
病来止酒,辜负虚鹚杓。 -
27.《古邺城童子谣效王粲刺曹操》 唐·李贺
邺城中,暮尘起。
将黑丸,斫文吏。
棘为鞭,虎为马。
团团走,邺城下。
切玉剑,射日弓。
献何人,奉相公。
扶毂来,关右儿。
香扫涂,相公归。 -
28.《胡季亨赠集句古风,效其体奉酬》 宋·杨万里
秋气集南涧,清风来故人。
遗我一端绮,桃李不成春。
大句干元造,高词媲皇坟。
百衲收寸锦,一字买堪贫。 -
29.《古意效东野二首》 宋·张耒
与君虽异坊,秋凉各平分。
已遣月入牖,更教风扫门。
照君幌中寝,拂君堂上尘。
绸缪似衣带,终日遶君身。 -
30.《古意效东野二首》 宋·张耒
扇不风自凉,身不兰自香。
深居不出门,幽独更清扬。
为鹊栖君树,为燕巢君堂。
不食亦可饱,况乃餐辉光。 -
31.《胡戢秀才效欧阳公集古作琬琰堂》 宋·晁补之
君不见庐陵公,往为学士修书日。
诏畀千金访遗逸,遗文逸字往往出。
故都易姓几兵火,量臀鼎腹细诘诎。
道人岣嵝空有闻。