-
141.《赋新繁周表权如诏亭》 宋·李琮
家爱儿孙国爱臣,无邪慈教本来均。
非因积善能传庆,安见天心语合人。
席拥诗书才是乐,门多车马别成春。
榜亭岂独荣樽俎,意欲推余劝里民。 -
142.《观八陈图有感》 宋·李兴宗
江从岷来触瞿唐,夏潦溃裂怒势张。
霜浓水落洲渚露,累累江石堆作行。
半斜半直半疏密,方营周匝门东出。
相傅呵获有鬼神,惊波不能移寸尺。 -
143.《句》 宋·张景脩
别后遥知倚门母,老来偏忆出家儿。
洗竹放教风自在,傍溪看得月分明。
白快近来逢素鬓,赤穷今日得朱袍。
何妨包裹如风药,且免淋漓似水鸡。 -
144.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
145.《示江子我》 宋·朱昱
蝇营狗敬只贻羞,万事何能著意求。
自此闭门从所好,不妨高枕得无忧。
经年不濯子春足,半月才梳叔夜头。
此味肯教儿辈觉,诵书声里卧黄紬。 -
146.《王氏招饮席中有感》 明·刘养晦
忆昔至正全盛时,朱门豪家多亭池。
池边女儿纵游赏,新妆照水明玻璃。
春风淡挹芙蓉渠,黄莺娇转垂杨枝。
整日欢声无暂歇,携手花间扑蝴蝶。 -
147.《冬日罗居仁见过娄东寓所》 明·完璞琦公
晖晖寒日照霜筠,晨起开门见故人。
双鬓已斑粗觉老,一官初满尚然贫。
船中书籍教儿读,箧里诗篇得意新。
且尽茅堂一樽酒,梅花柳眼不胜春。 -
148.《徐良辅耕渔轩》 明·王隅
南山饥牛常待饭,而君力田致疏懒。
北冥游鲲几千里,而君重钓沧浪水。
高堂老亲鹤两鬓,二者本自供甘旨。
禾囷三百既有获,得渔可羹而已矣。 -
149.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
150.《新秋泛舟过西庄听雨话旧三首》 明·张祥鸢
蓬蒿长门径,客到旋教锄。
稚子炊菰米,邻家馈野蔬。
浦沙云淰淰,梧竹雨疏疏。
草阁昼如水,坐听儿读书。
¤ -
151.《送表弟程六知楚州》 宋·苏轼
炯炯明珠照双璧,当年三老苏程石。
里人下道避鸠杖,刺史迎门倒凫舄。
我时与子皆儿童,狂走従人觅梨栗。
健如黄犊不可恃,隙过白驹那暇惜。 -
152.《少卿直阁郑公挽歌词》 宋·范成大
今代魁梧老,终身寂寞滨。
鬓霜三馆直,碑泪五州春。
寿相空壬甲,行年竟巳辰。
坟丘才马鬣,何处著经纶。 -
153.《闲游所至少留得长句》 宋·陆游
已过樵坞到渔村,逢春人家即叩门。
僧釜藜羹加糁美,市垆黍酒带醅浑。
颓龄更媿才能薄,故里方知辈行尊。
身迫九原儿亦老,一经犹欲教诸孙。 -
154.《记梦中红碧一联》 宋·杨万里
喜教儿联句,那知是梦中。
天窥波底碧,日抹树梢红。
觉後念何说,意门难强通。
元来一夜雪,明晓散晴空。 -
155.《十七拍》 宋·文天祥
江头宫殿锁千门,千家今有百家存。
面妆首饰杂啼痕,教我叹恨伤精魂。
自有两儿郎,忽在天一方。
胡尘暗天道路长,安得送我置汝傍。 -
156.《胡笳曲·十七拍》 宋·文天祥
江头宫殿锁千门,千家今有百家存。
面妆首饰杂啼痕,教我叹恨伤精魂。
自有两儿郎,忽在天一方。
胡尘暗天道路长,安得送我置汝傍。 -
157.《月上海棠·吾言劝了千千万》 宋·无名氏
吾言劝了千千万。
无一个回头猛烈汉。
教上千般,犹道火院牵缠绊。
没计算。
一限又推一限。
忧儿忧女没衣饭。
指望百年永作伴。
阎王来追,鬼使上门唤。
拖将去也,不道家缘不办。 -
158.《送晁监丞赴婺州关市之役》 宋·王禹偁
关征市赋縻贤俊,谁爱此官为吏隐。
将作晁丞于役时,婺女星临海边郡。
黄绢辞高位尚卑,白华行洁身犹困。
会待时来即并伸,也知道在终无闷。 -
159.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
160.《题永嘉黄仲炎文卷二首》 宋·刘克庄
书坊黄册诱儿童,朝取封侯夕拜公。
贾董奇材无地立,欧苏精鉴与人同。
安知李廌麾门外,不觉刘几入彀中。
蚤晚君王求极谏,莫教豪杰泣途穷。