-
121.《凤栖梧(三之一·小石调)》 宋·柳永
帘下清歌帘外宴。
虽爱新声,不见如花面。
牙板数敲珠一串,梁尘暗落琉璃盏。
桐树花深孤凤怨。
渐遏遥天,不放行云散。
坐上少年听不惯。
玉山未倒肠先断。 -
122.《浣溪沙》 宋·晏殊
宿酒才醒厌玉卮。
水沈香冷懒熏衣。
早梅先绽日边枝。
寒雪寂寥初散后,春风悠扬欲来时。
小屏闲放画帘垂。 -
123.《行香子(茶词)》 宋·苏轼
绮席才终。
欢意犹浓。
酒阑时、高兴无穷。
共夸君赐,初拆臣封。
看分香饼,黄金缕,密云龙。
斗赢一水,功敌千钟。
觉凉生、两腋清风。
暂留红袖,少却纱笼。
放笙歌散,庭馆静,略从容。 -
124.《金人捧露盘》 宋·晁端礼
天锡禹圭尧瑞,君王受厘,未央宫殿。
三五庆元宵,扫春寒、花外蕙凤轻扇。
龙阙前瞻,凤楼背耸,中有鳌峰见。
渐紫宙、星河晚。 -
125.《青玉案》 宋·周邦彦
良夜灯光簇如豆。
占好事、今宵有。
酒罢歌阑人散后。
琵琶轻放,语声低颤,灭烛来相就。
玉体偎人情何厚。
轻惜轻怜转唧口留。
雨散云收眉儿皱。
只愁彰露,那人知后。
把我来僝僽。 -
126.《解语花·上元》 宋·周邦彦
风消绛蜡,露浥红莲,灯市光相射。
桂华流瓦。
纤云散,耿耿素娥欲下。
衣裳淡雅。 -
127.《青玉案》 宋·周邦彦
良夜灯光簇如豆。
占好事、今宵有。
酒罢歌阑人散后。
琵琶轻放,语声低颤,灭烛来相就。
玉体偎人情何厚。
轻惜轻怜转唧口留。
雨散云收眉儿皱。
只愁彰露,那人知后。
把我来僝僽。 -
128.《水调歌头》 宋·李光
庚午八月望夜,士友悉赴郡会。
杖策独游,颇怀平生故人,作水调歌以自释。
予自长年,粗闻养生之术。
放逐以来,又得司马子微叙王屋山清虚洞所刻坐忘论一编,因得专意宴坐,心息相依。 -
129.《鹊桥仙》 宋·朱敦儒
姮娥怕闹,银蟾传令,且与遮鸾翳凤。
直须人睡俗尘清,放云汉、冰轮徐动。
山翁散发,披衣松下,琴奏瑶池三弄。
曲终鹤警露华寒,笑浊世、饶伊做梦。 -
130.《燕归梁》 宋·朱敦儒
帐掩秋风一半开。
闲将玉笛吹。
过云微雨散轻雷。
夜参差、认楼台。
暗香移枕新凉住,竹外漏声催。
放教明月上床来。
共清梦、两徘徊。 -
131.《满江红》 宋·周紫芝
歆艳。
有谓其韵俗者,使仆作语,为赋此曲
寂寂江天,雪又满、晚来风急。
空懊恨、散盐飞絮,未成轻集。 -
132.《苏幕遮》 宋·周紫芝
老相邀,山作伴。
千里西来,始识庐山面。
爱酒杨雄浑不管。
天与邻翁,来慰穷愁眼。
似惊鸿,吹又散。
画舸横江,望断江南岸。
地角天涯无近远。
一阕清歌,且放梨花满。 -
133.《蓦山溪(和鹜州晏倅酴醿)》 宋·杨无咎
天姿雅素,不管群芳妒。
微笑倚春风,似窥宋、墙头凝伫。
一春花草,陡觉更无香,悬绣账,结罗巾,谁更熏沈炷。
可堪开晚,未放韶光去。 -
134.《玉楼春(茶)》 宋·杨无咎
酒阑未放宾朋散。
自拣冰芽教旋碾。
调膏初喜玉成泥,溅沫共惊银作线。
已知于我情非浅。
不必宁宁书木宛面。
满尝乞得夜无眠,要听枕边言语软。 -
135.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
136.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
137.《喜迁莺(守岁)》 宋·史浩
雪消春浅。
听爆竹送穷,椒花待旦,系马合簪,鸣鸦列炬,几处玳筵开宴。
介我百千眉寿,齐捧玉壶金盏。
最奇绝,是小桃新坼,争妍粉面。 -
138.《宝鼎现》 宋·史浩
乐府多传之。
惜其止叙藩方宴游之盛,而不及皇都。
真隐居士用韵以补其遗。
霞霄丹阙,瑞霭佳气,青葱如绮。 -
139.《浪淘沙(即事)》 宋·仲并
草圣与诗余。
清韵谁如。
生绡团扇倩谁书。
月湛素华天似水,深院凉初。
人散晚钟疏。
后约还虚。
良宵忍放枕鸾孤。
要得相逢除是梦,有梦来无。 -
140.《蝶蛮花(冬至席上作)》 宋·葛立方
缇室群阴清晓散。
灰动葭莩,渐觉微阳扇。
日永绣工才一线。
挈壶已报添银箭。
六幕无尘开碧汉。
非雾非烟,仿佛登台见。
梅萼飘香萦小宴。
霞浆莫放琉璃浅。