-
41.《秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵》 宋·杨冠卿
月上天无云,树阴散扶疏。
秋声生寂历,凉颸满吾庐。
幸此尊有酒,敢歌食无鱼。
陶然且一醉,世间各贤愚。 -
42.《和汉老弟迎春》 宋·虞俦
青旂小队唤渠频,新历先看早二旬。
羯鼓催花夸敏捷,舞腰回雪斗精神。
燕飞欲傍钗头月,雁过才归陌上人。
谁道土牛鞭不动,也能脚底散阳春。 -
43.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。 -
44.《和汉老弟雪下不聚》 宋·虞俦
剪水飞花散又收,天人袖手翠云裘。
待滋宿麦须连陇,政虑流民醉覆舟。
村店浪夸沽酒旆,寒窗谁上钓诗钩。
玄冥岂是痴儿子,且与天工了事休。 -
45.《雪中同赵仓从之泛舟饯钱宪文季酒中剧谈汉事》 宋·曹彦约
冬序玄以冥,闭塞乃共职。
巧作六花飞,与天为粉泽。
初舞若狂然,既定稍真积。
坐令宇宙间,万象变颜色。 -
46.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
47.《送黄考功□广东运判分韵得汉字》 宋·魏了翁
凉风厉萧辰,秋事已一半。
同舍多望郎,萍聚复云散。
得士良苦艰,引去何浩瀚。
日日送行人,青衫浃流汗。 -
48.《送张少卿知汉州用汉字韵》 宋·彭龟年
家传张长公,直节可敬叹。
居官不取容,安有鄙夫患。
奏劾司马门,乃翁宁可犯。
惊跸当罚金,法令戒反汗。 -
49.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
50.《出猎》 唐·李世民
楚王云梦泽,汉帝长杨宫。
岂若因农暇,阅武出轘嵩。
三驱陈锐卒,七萃列材雄。
寒野霜氛白,平原烧火红。 -
51.《幸华严寺》 唐·李忱
云散晴山几万重,烟收春色更冲融。
帐殿出空登碧汉,遐川俯望色蓝笼。
林光入户低韶景,岭气通宵展霁风。
今日追游何所似,莫惭汉武赏汾中。 -
52.《郊庙歌辞·享龙池乐章·第十章》 唐·裴璀
乾坤启圣吐龙泉,泉水年年胜一年。
始看鱼跃方成海,即睹龙飞利在天。
洲渚遥将银汉接,楼台直与紫微连。
休气荣光常不散,悬知此地是神仙。 -
53.《横吹曲辞·陇头(一曰陇头水)》 唐·张籍
陇头已断人不行,胡骑夜入凉州城。
汉家处处格斗死,一朝尽没陇西地。
驱我边人胡中去,散放牛羊食禾黍。
去年中国养子孙,今著毡裘学胡语。
谁能更使李轻车,收取凉州属汉家。 -
54.《横吹曲辞·长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。 -
55.《横吹曲辞·长安道》 唐·沈佺期
秦地平如掌,层城出云汉。
楼阁九衢春,车马千门旦。
绿柳开复合,红尘聚还散。
日晚斗鸡回,经过狭斜看。 -
56.《相和歌辞·关山曲》 唐·马戴
金锁耀兜鍪,黄云拂紫骝。
叛羌旗下戮,陷壁夜中收。
霜霰戎衣故,关河碛气秋。
箭创殊未合,更遣击兰州。 -
57.《相和歌辞·王昭君》 唐·董思恭
琵琶马上弹,行路曲中难。
汉月正南远,燕山直北寒。
髻鬟风拂散,眉黛雪沾残。
斟酌红颜尽,何劳镜里看。 -
58.《猛虎行》 唐·李白
朝作猛虎行,暮作猛虎吟。
肠断非关陇头水,泪下不为雍门琴。
旌旗缤纷两河道,战鼓惊山欲倾倒。
秦人半作燕地囚,胡马翻衔洛阳草。 -
59.《相和歌辞·苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词:如今刀笔士,不及屠酤儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音,终年竟岁悲行路。 -
60.《杂曲歌辞·游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故巢思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。