-
101.《寄龚立道》 宋·陆游
龚子吴中第一流,老农何幸接英游!难逢正似玉杵臼,易散便成风马牛。
清夜话端思滚滚,暮年心事恐悠悠。
何由唤得阊门棹,一醉千岩万壑秋? -
102.《寒雀》 宋·杨万里
百千寒雀下空庭,小集梅梢话晚晴。
特地作团喧杀我,忽然惊散寂无声。 -
103.《喜吉老甥见过》 宋·张耒
西风吹藜藿,秋色满环堵。
悲虫语窗月,阴蕊开夕露。
门闲宾客少,鸟雀任散聚。
杨甥时过我,论诗朝达暮。 -
104.《题安州张全翁大夫溪图》 宋·张耒
清溪萦洄流碧玉,散入缘冈万竿竹。
照春四合锦绣林,干云直上风霜木。
主人吾宗行珪璧,解组归来鬓犹绿。
只知林下酒盈樽,不忧门外车推毂。 -
105.《次韵子真会灵源庙池亭》 宋·黄庭坚
系马著堤柳,置酒临魏城。
人贤心故乐,地旷眼为明。
十年风烟散,邂逅集此亭。
悲欢更世故,谈话及平生。 -
106.《留别王景通二首之一》 宋·贺铸
早年放乐五云乡,远笑垣东侠少场。
宪也但贫犹未病,公乎非酒自能狂。
尘埃辇路春游散,灯火僧窗夜话长。
後日相思枉缄幅,茱萸湾北付渔郎。 -
107.《龙门杂诗》 元·元好问
石楼绕清伊,尘土天所限。
人言无僧久,草满不复铲。
滩声激悲壮,山意出高蹇。
当年香山老,挂冠遂忘返。
高情留诗轴。
清话入禅版。
谁言海山去,萧散仍在眼。
溪寒不可涉,倚杖西林晚。 -
108.《行香子·蚕月桑津》 清·朱彝尊
蚕月桑津,轻浪鱼鳞。
好风光最易愁人。
相逢休便,闲却残春。
待播船回,游骢去,又因循。
歌罢梁尘,舞散花茵。
下楼梯帘外逡巡。
有绿并坐,不在横陈。
话夜阑时,人如月,月如银。 -
109.《引伴宣事惠诗六首过有褒称且及其叔子文之旧》 宋·晁说之
一世凄凉朋友恨,九原涕泪岁时深。
逢君若自传家法,顾我宁堪话此心。
却喜鸡鸣藏丽句,遥看凤阁散层阴。
几多故旧问衰悴,说似羸师不足擒。 -
110.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
111.《筵上狂歌送侍棋衣袄天使》 宋·王禹偁
昔事先皇叨近侍,北门西掖清华地。
太宗多材复多艺,万机余暇翻棋势。
对面千里为第一,独飞天蛾为第二;
第三海底取明珠,三阵堂堂皆御制。 -
112.《韩曾一首》 宋·刘克庄
道散斯文体尚浮,韩曾力与化工侔。
山瞻泰华岩岩耸,河出崑崙混混流。
长庆从官销不得,熙宁丞相挽难留。
沧州奏疏潮州表,犹被人拈作话头。 -
113.《懒》 宋·刘克庄
病入中年百事阑,颓然一榻倦衣冠。
客方接话俄辞起,书未终编已辍看。
架坏尽教花卧藓,砌荒亦任草侵兰。
力求香火非无意,疏散明知涉事难。 -
114.《赠陶琴师》 宋·白玉蟾
一雨濯旱秋滴滴,西风吹破苍苔色。
松坛月冷夜三更,乌鹊无声露华白。
鳌宫饮散酒杯空,万籁萧骚天变黑。
惠然为我鼓长琴,声里胡笳十八拍。 -
115.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
116.《寄淮南制置使薛户部》 宋·魏野
西自荆巫彻海涯,南从吴越接京华。
半天下管权何重,两地间游路不赊。
山泽利均资我国,江湖璋尽属君家。
帝心已简身宁愧,使额虽雄性不奢。 -
117.《避地复归故乡》 宋·葛立方
二老堂边花作林,不愁酒竭贳貂金。
宗人避世散还聚,才子哦诗绝复寻。
莫话衣冠一酸鼻,回思戎虏几寒心。
半墩仙隐吾庐在,人认桃源鸡犬音。 -
118.《探春慢·衰草愁烟》 宋·姜夔
衰草愁烟,乱鸦送日,风沙回旋平野。
拂雪金鞭,欺寒茸帽,还记章台走马。
谁念飘零久,漫赢得、幽怀难写。
故人清沔相逢,小窗闲共情话。 -
119.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
120.《潘叔愚诗有归家更读万卷书之语义荣司谏为其》 宋·郑刚中
弟见史贤文学饱,意欲书卷穷探讨。
兄知纸上道不真,为弟谈禅说枯杭。
弟兄游戏作三昧,妙语生风洗烦恼。
头钻故纸在百痴,口纸谈禅痴不少。