-
41.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
42.《江亭散席循柳路吟(归官舍)》 唐·李商隐
春咏敢轻裁,衔辞入半杯。
已遭江映柳,更被雪藏梅。
寡和真徒尔,殷忧动即来。
从诗得何报,惟感二毛催。 -
43.《奉和鲁望招润卿博士辞以道侣将至之作》 唐·皮日休
瘿木樽前地胏图,为君偏辍俗功夫。
灵真散尽光来此,莫恋安妃在后无。 -
44.《战秋辞》 唐·陆龟蒙
八月空堂,前临隙荒。
抽关散扇,晨乌未光。
左右物态,森疏强梁。 -
45.《上清辞五首》 唐·李九龄
入海浮生汗漫秋,紫皇高宴五云楼。
霓裳曲罢天风起,吹散仙香满十洲。
楼锁彤霞地绝尘,碧桃花发九天春。
东皇近日慵游宴,闲煞瑶池五色麟。 -
46.《上清辞五首》 唐·李九龄
入海浮生汗漫秋,紫皇高宴五云楼。
霓裳曲罢天风起,吹散仙香满十洲。
楼锁彤霞地绝尘,碧桃花发九天春。
东皇近日慵游宴,闲煞瑶池五色麟。 -
47.《江舍人宅筵上有妓唱和州韩舍人歌辞,因以寄》 唐·徐铉
良宵丝竹偶成欢,中有佳人俯翠鬟。
白雪飘飖传乐府,阮郎憔悴在人间。
清风朗月长相忆,佩蕙纫兰早晚还。
深夜酒空筵欲散,向隅惆怅鬓堪斑。 -
48.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
49.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
50.《一丛花(十二叔节推以无咎生日于此声中为辞,依韵和答)》 宋·晁补之
碧山无意解银鱼。
花底且携壶。
华颠又喜熊罴且,笑骐骥、老反为驹。
文史渐抛,功名更懒,随处见真如。 -
51.《拟挽歌辞三首》 魏晋·陶渊明
有生必有死,早终非命促。
昨暮同为人,今旦在鬼录。
魂气散何之,枯形寄空木。
娇儿索父啼,良友抚我哭。 -
52.《白紵辞》 宋·李丙
娇如花,美如玉,越溪女儿十五六。
光风入帘睡初足,起画修眉远山绿。
飞香走红三月心,一声白紵千黄金。
高堂客散灯火深,醉鬓斜钗夜沈沈。 -
53.《辞众偈》 宋·释省回
九十二光阴,分明对众说。
远洞散寒云,幽窗度残月。 -
54.《阳山昱上人访予吴门寓舍,求为湘竹诗,予辞》 元·黄溍
道人来自阳山麓,手携旧种千竿竹。
小裁方斛不盈尺,中有潇湘江一曲。
未信天工能尔奇,不知地脉从谁缩?晴窗翛翛散烟雾,眼底森然立群玉。
岂期我乃累此君,蒙犯风埃走尘俗。 -
55.《晓发辞夫矶时李泂溉之先行》 元·何中
荻暗鸡鸣村,平皋下残月。
参差邻舫语,橹声带潮发。
露华望中白,篷阴散秋发。
沙鸟知曙鸣,海云上空灭。
念我前行友,青山已飞越。
迟尔及相携,无嗟赏心歇。 -
56.《白皦春辞》 明·胡汝嘉
小窗西畔月轮斜,铜博山前散紫霞。
宴罢不知春夜促,醉凭红袖看梅花。 -
57.《白甿辞(五首)》 明·王廷陈
高堂邃宇施翠帷,兰膏明烛散朱辉。
二八接武步舒迟,被服姣丽光陆离。
弹筝鸣瑟商羽移,喜溢欢恣不自持。
转盼含嬉属所私,累觞劝君君自知。
主人既醉客不辞,烛灭缨绝珠履遗。
¤ -
58.《辞世述》 明·赵宜生
浮云归大壑,敛迹随风去。
我生等浮云,亦与飘风遇。
驰送山谷中,邈然不知处。
云散风已息,澄秋廓天宇。
庶云大化尽,讵为身后虑。 -
59.《次韵酬宋中散二首》 宋·王安石
初见彤庭赐履双,便参东阁寄南邦。
时闻正论除疑网,每读高辞折慢幢。
陈迹欲寻无复日,旧恩思报有如江。
风流今见佳公子,投老心旌一片降。 -
60.《散步湖上至野人家》 宋·陆游
湖上霜高水落时,一藤信步出寻诗。
妄夸强健真堪笑,唤作清闲亦自欺。
西埭又随牛迹去,东村常望鹳巢知。
渔翁留客频辞谢,鸡瘦难烹酒味漓。