-
1.《示师文》 宋·陈造
朴樕已非材,肮脏遽成翁。
生无适时具,何向不涂穷。
赖结文字缘,人士饱过从。
三年尉山邑,趣操有同风。 -
2.《八声甘州 前题分得文字 元草堂诗余卷中》 元·萧烈
可怜生,飘零到茶*,依然旧销魂。
残春几许,风风雨雨,客里又黄昏。
无奈一江烟雾,腥浪卷河豚。
身世忽如叶,那自清浑。 -
3.《雨中花慢(次宇文吏部赠黄如圭韵)》 宋·李石
潋滟云霞,空濛雾雨,长堤柳色如茵。
问西湖何似,粉面初匀。
尽道软红香土,东华风月俱新。
旧游如梦,尘缘未断,几度逢春。 -
4.《林夫体中不佳而能不废翰墨且蒙以文轴见教其》 宋·李流谦
瓠肥不必缘糠覈,倒床鼾睡掀四壁。
饭山诗好自应瘦,骑省赋成发先白。
公子翩翩钟鼎家,宜有骚人歌锦瑟。
数从癯儒弄文字,会令二竖喜投隙。 -
5.《戏效长庆律体即事与高文倩》 明·程嘉燧
蛾眉蟾月两婵娟,忆遇如花胜会仙。
近逐歌喉须闯席,遥开笑靥待过船。
灯前坠马妆仍好,酒后惊鸿态更偏。
才调直欺文字饮,风骚横逞士夫筵。 -
6.《已亥杂诗 36》 清·龚自珍
多君媕雅数论心,文字缘同骨肉深。
别有樽前挥涕语,英雄迟暮感黄金。 -
7.《题梓潼庙》 宋·魏了翁
士生一切果何事,道丧千年不得传。
富贵熏天随手尽,词华盖世为人妍。
直将了了圣贤质,只办区区文字缘。
神为斯人扶正学,试教梦者一醒然。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
10.《巽公院五咏》 唐·柳宗元
净土堂
结习自无始,沦溺穷苦源。
流形及兹世,始悟三空门。
华堂开净域,图像焕且繁。