-
221.《代别情人》 唐·李白
清水本不动,桃花发岸傍。
桃花弄水色,波荡摇春光。
我悦子容艳,子倾我文章。
风吹绿琴去,曲度紫鸳鸯。 -
222.《送章八元秀才擢第往上都应制》 唐·韦应物
决胜文场战已酣,行应辟命复才堪。
旅食不辞游阙下,春衣未换报江南。
天边宿鸟生归思,关外晴山满夕岚。
立马欲从何处别,都门杨柳正毵毵。 -
223.《县斋》 唐·韦应物
仲春时景好,草木渐舒荣。
公门且无事,微雨园林清。
决决水泉动,忻忻众鸟鸣。
闲斋始延瞩,东作兴庶氓。
即事玩文墨,抱冲披道经。
于焉日淡泊,徒使芳尊盈。 -
224.《骊山行》 唐·韦应物
君不见开元至化垂衣裳,厌坐明堂朝万方。
访道灵山降圣祖,沐浴华池集百祥。
千乘万骑被原野,云霞草木相辉光。 -
225.《入剑门作,寄杜、杨二郎中,时二公并为杜元帅判官》 唐·岑参
不知造化初,此山谁开坼。
双崖倚天立,万仞从地劈。
云飞不到顶,鸟去难过壁。
速驾畏岩倾,单行愁路窄。 -
226.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。 -
227.《送严维下第还江东》 唐·岑参
勿叹今不第,似君殊未迟。
且归沧洲去,相送青门时。
望鸟指乡远,问人愁路疑。
敝裘沾暮雪,归棹带流澌。
严子滩复在,谢公文可追。
江皋如有信,莫不寄新诗。 -
228.《醉歌行》 唐·杜甫
陆机二十作文赋,汝更小年能缀文。
总角草书又神速,世上儿子徒纷纷。
骅骝作驹已汗血,鸷鸟举翮连青云。 -
229.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
230.《贻华阳柳少府》 唐·杜甫
系马乔木间,问人野寺门。
柳侯披衣笑,见我颜色温。
并坐石下堂,俯视大江奔。
火云洗月露,绝壁上朝暾。 -
231.《八哀诗·赠司空王公思礼》 唐·杜甫
司空出东夷,童稚刷劲翮。
追随燕蓟儿,颖锐物不隔。
服事哥舒翰,意无流沙碛。
未甚拔行间,犬戎大充斥。 -
232.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
233.《八哀诗·故右仆射相国张公九龄》 唐·杜甫
相国生南纪,金璞无留矿。
仙鹤下人间,独立霜毛整。
矫然江海思,复与云路永。
寂寞想土阶,未遑等箕颍。 -
234.《奉酬薛十二丈判官见赠》 唐·杜甫
忽忽峡中睡,悲风方一醒。
西来有好鸟,为我下青冥。
羽毛净白雪,惨澹飞云汀。
既蒙主人顾,举翮唳孤亭。 -
235.《寄彭州高三十五使君適、虢州岑二十七长史参三十韵》 唐·杜甫
故人何寂寞,今我独凄凉。
老去才难尽,秋来兴甚长。
物情尤可见,辞客未能忘。
海内知名士,云端各异方。 -
236.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
237.《寄李十二白二十韵》 唐·杜甫
昔年有狂客,号尔谪仙人。
笔落惊风雨,诗成泣鬼神。
声名从此大,汩没一朝伸。
文采承殊渥,流传必绝伦。 -
238.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
239.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
240.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。