-
81.《文柏床》 唐·白居易
陵上有老柏,柯叶寒苍苍。
朝为风烟树,暮为宴寝床。
以其多奇文,宜升君子堂。
刮削露节目,拂拭生辉光。 -
82.《照镜》 唐·白居易
皎皎青铜镜,斑斑白丝鬓。
岂复更藏年,实年君不信。 -
83.《以镜赠别》 唐·白居易
人言似明月,我道胜明月。
明月非不明,一年十二缺。
岂如玉匣里,如水常澄澈。
月破天暗时,圆明独不歇。
我惭貌丑老,绕鬓斑斑雪。
不如赠少年,回照青丝发。
因君千里去,持此将为别。 -
84.《郡中春宴,因赠诸客》 唐·白居易
仆本儒家子,待诏金马门。
尘忝亲近地,孤负圣明恩。
一旦奉优诏,万里牧远人。
可怜岛夷帅,自称为使君。 -
85.《得微之到官后书备知通州之事怅然有感因成四章》 唐·白居易
来书子细说通州,州在山根峡岸头。
四面千重火云合,中心一道瘴江流。
虫蛇白昼拦官道,蚊蚋黄昏扑郡楼。 -
86.《有感三首》 唐·白居易
鬓发已斑白,衣绶方朱紫。
穷贱当壮年,富荣临暮齿。
车舆红尘合,第宅青烟起。
彼来此须去,品物之常理。 -
87.《早春忆微之》 唐·白居易
昏昏老与病相和,感物思君叹复歌。
声早鸡先知夜短,色浓柳最占春多。
沙头雨染斑斑草,水面风驱瑟瑟波。
可道眼前光景恶,其如难见故人何。 -
88.《题石山人》 唐·白居易
腾腾兀兀在人间,贵贱贤愚尽往还。
膻腻筵中唯饮酒,歌钟会处独思山。
存神不许三尸住,混俗无妨两鬓斑。
除却馀杭白太守,何人更解爱君闲。 -
89.《宿杜曲花下》 唐·白居易
觅得花千树,携来酒一壶。
懒归兼拟宿,未醉岂劳扶。
但惜春将晚,宁愁日渐晡。
篮舆为卧舍,漆盝是行厨。 -
90.《遥伤茅山县孙尊师三首》 唐·李德裕
蝉蜕遗虚白,蜺飞入上清。
同人悲剑解,旧友觉衣轻。
黄鹄遥将举,斑麟俨未行。
惟应鲍靓室,中夜识琴声。 -
91.《寄荆娘写真》 唐·李涉
章华台南莎草齐,长河柳色连金堤。
青楼曈曨曙光蚤,梨花满巷莺新啼。
章台玉颜年十六,小来能唱西梁曲。 -
92.《奉酬乐天立秋夕有怀见寄》 唐·李绅
深夜星汉静,秋风初报凉。
阶篁淅沥响,露叶参差光。
冰兔半升魄,铜壶微滴长。
薄帷乍飘卷,襟带轻摇飏. -
93.《竹》 唐·王睿
庭竹森疏玉质寒,色包葱碧尽琅玕.翠筠不乐湘娥泪,斑箨堪裁汉主冠。
成韵含风已萧瑟,媚涟凝渌更檀栾。
此君引凤为龙日,耸节稍云直上看。 -
94.《车遥遥》 唐·张祜
东方曨曨车轧轧,地色不分新去辙。
闺门半掩窗半空,斑斑枕花残泪红。
君心若车千万转,妾身如辙遗渐远。
碧川迢迢山宛宛,马蹄在耳轮在眼。
桑间女儿情不浅,莫道野蚕能作茧。 -
95.《车遥遥》 唐·张祜
东方曨曨车轧轧,地色不分新去辙。
闺门半掩窗半空,斑斑枕花残泪红。
君心若车千万转,妾身如辙遗渐远。
碧川迢迢山宛宛,马蹄在耳轮在眼。
桑间女儿情不浅,莫道野蚕能作茧。 -
96.《宿何书记先辈延福新居》 唐·赵嘏
松下有琴闲未收,一灯高为石丛留。
诗情似到山家夜,树色轻含御水秋。
小榼提携终永日,半斑容鬓漫生愁。
因君抚掌问时俗,紫阁堆檐不举头。 -
97.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
98.《忆袭美洞庭观步奉和次韵》 唐·陆龟蒙
闻君游静境,雅具更摐摐。
竹伞遮云径,藤鞋踏藓矼.
杖斑花不一,尊大瘿成双。
水鸟行沙屿,山僧礼石幢。 -
99.《送人归湘中兼寄旧知》 唐·罗隐
青溪烟雨九华山,乱后应同梦寐间。
万里分飞休掩袂,两旬相见且开颜。
君依宰相貂蝉贵,我恋王门鬓发斑。
为谢伏波筵上客,几时金印拟西还。 -
100.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。