-
121.《淮甸春(寓念奴娇丙申岁游高沙,访淮海事迹)》 宋·张辑
短髯怀古,更文游台上,秋生吟兴。
闻说坡仙来把酒,月底频留清影。
极目平芜,孤城四水,画角西风劲。
曲阑犹在,十分心事谁领。 -
122.《水调歌头·江上春山远》 宋·葛长庚
江上春山远,山下暮云长。
相留相送,时见双燕语风樯。
满目飞花万点,回首故人千里,把酒沃愁肠。
回雁峰前路,烟树正苍苍。 -
123.《洞仙歌(鹤林赋梅)》 宋·葛长庚
南枝漏泄,一点春光别。
无蝶无蜂正霜雪。
向竹梢疏处,瘦影横斜,真个是,潇洒冰肌玉骨。
黄昏人静,踏碎阶前月。 -
124.《贺新郎》 宋·刘克庄
吾少多奇节。
颇揶揄、玉关定远,壶头新息。
一剑防身行万里,选甚南溟北极。
看塞雁、衔来秋色。 -
125.《八声甘州(扬州)》 宋·李好古
壮东南、飞观切云高,峻堞缭波长。
望蔽空楼橹,重关警柝,跨水飞梁。
百万貔貅夜筑,形胜隐金汤。
坐落诸蕃胆,扁榜安江。 -
126.《沁园春(和宋知县致苔梅)》 宋·方岳
有美人兮,铁石心肠,寄春一枝。
喜藓生龙甲,那因雪瘦,月横鹤膝,不受寒欺。
云卧空山,梦回孤驿,生怕渠嗔未敢诗。
江头路,问销魂几许,索笑何时。 -
127.《沁园春(和宋知县致苔梅)》 宋·方岳
有美人兮,铁石心肠,寄春一枝。
喜藓生龙甲,那因雪瘦,月横鹤膝,不受寒欺。
云卧空山,梦回孤驿,生怕渠嗔未敢诗。
江头路,问销魂几许,索笑何时。 -
128.《瑞龙吟(黄钟商,俗名大石调,犯正平调蓬莱阁)》 宋·吴文英
堕虹际。
层观翠冷玲珑,五云飞起。
玉虬萦结城根,澹烟半野,斜阳半市。
瞰危睇。 -
129.《沁园春(冰漕凿方泉,宾客请以名斋,邀赋)》 宋·吴文英
澄碧西湖,软红南陌,银河地穿。
见华星影里,仙棋局静,清风行处,瑞玉圭寒。
斜谷山深,望春楼远,无此峥嵘小渭川。
一泓地,解新波不涸,独障狂澜。 -
130.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
131.《汉宫春(岁尽得巽吾寄溪南梅相忆韵)》 宋·刘辰翁
疏影横斜,似故人安道,只在前溪。
年年望雪待月,漫倚吟矶。
千红万紫,到春来、也是寻思。
君不见,永阳江上,残梅冷两丝丝。 -
132.《木兰花慢(别云屋席间赋)》 宋·刘辰翁
午桥清夜饮,花露重、烛光寒。
约处处行歌,朝朝买酒,典却朝衫。
尊前自堪一醉,但落红、枝上不堪安。
归去柳阴行月,酒醒画角声残。 -
133.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
134.《望江南·幽州九日》 宋·汪元量
官舍悄,坐到月西斜。
永夜角声悲自语,客心愁破正思家。
南北各天涯。
肠断裂,搔首一长嗟。
绮席象床寒玉枕,美人何处醉黄花。
和泪捻琵琶。 -
135.《清平乐(题倦耕图)》 宋·张炎
一犁初卸。
息影斜阳下。
角上汉书何不挂。
老子近来慵跨。
烟村草树离离。
卧看流水忘归。
莫饮山中清味,怕教洗耳人知。 -
136.《阮郎归(舟中作)》 宋·刘将孙
斜阳江路柳青青。
传杯那放停。
上船不记送人行。
南风吹酒醒。
江曲曲,路萦萦。
月明潮水生。
送将残梦作浮萍。
角声何处城。 -
137.《眼儿媚·楼上黄昏杏花寒》 宋·阮阅
楼上黄昏杏花寒。
斜月小栏干。
一双燕子,两行征雁,画角声残。
绮窗人在东风里,洒泪对春间。
也应似旧,盈盈秋水,淡淡春山。 -
138.《梅花引》 宋·刘均国
千里月,千山雪。
梅花正落寒时节。
一枝昂。
一枝藏。 -
139.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
140.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。