-
121.《清平乐》 宋·周紫芝
芦洲晚净。
雨罢江如镜。
属玉双飞栖不定。
数点晚来烟艇。
梦回满眼凄凉。
一成无奈思量。
舟在绿杨堤下,蝉嘶欲尽斜阳。 -
122.《三姝媚》 宋·杜良臣
花浮深岸树。
迎新曦窗影,细触游尘。
映叶青梅,记共折南枝,又及尝新。
驻屐危亭,烟墅杳、风物撩人。 -
123.《雨晴晚步》 明·张祥鸢
晚霁乘轻屐,溪遥步落花。
夕阳低草阁,烟水带渔家。
巢暖鸦雏长,风柔燕子斜。
无嗟红似雨,新绿喜交嘉。 -
124.《与王郎昆仲及儿子迈绕城观荷花登岘山亭晚入》 宋·苏轼
昨夜雨鸣渠,晓来风袭月。
萧然欲秋意,溪水清可啜。
环城三十里,处处皆佳绝。
蒲莲浩如海,时见舟一叶。 -
125.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
雨急怨春晚,花残独稔香。
燕巢方稳密,蝶翅觉凄凉。
引睡漫支枕,销闲时炷香。
新晴故晚照,芳草留斜阳。 -
126.《甲寅寒食日访徐子融子融同出游晚归志所历二》 宋·陈文蔚
至后一百五,春光正韶华。
往往天气少,多与人事差。
今年特清朗,川原烂红霞。
埋头卷书册,访友况不赊。 -
127.《晚归曲》 唐·温庭筠
格格水禽飞带波,孤光斜起夕阳多。
湖西山浅似相笑,菱刺惹衣攒黛蛾。
青丝系船向江木,兰芽出土吴江曲。 -
128.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
129.《玉楼春》 宋·宋祁
东城渐觉风光好,彀皱波纹迎客棹。
绿杨烟外晓寒轻,红杏枝头春意闹。
浮生长恨欢娱少,肯爱千金轻一笑?
为君持酒劝斜阳,且向花间留晚照。 -
130.《同舍弟游柴阳》 宋·陈芾
柴阳高不极,旧是许仙家。
古观开山麓,悬崖吐杏花。
云飞笼晚树,鹤唳落残霞。
且共探玄理,从他日欲斜。 -
131.《岳阳楼晚眺即事叠韵四首》 宋·高善濂
危楼缥缈倚阑斜,无数残阳噪乱鸦。
过客扬帆冲雪浪,渔人举网出银花。
子声落纸间听奕,舌本留香为别茶。
巫峡潇湘恣极览,谁言远望当归家。 -
132.《和燕龙图海棠》 宋·杨谔
西汉欺卢橘,东阳爱野棠。
许昌奇此遇,子美欠先扬。
杜宇三春艳,蚕丛一国香。
燕脂点乱雨,猩色丽斜阳。 -
133.《海市(并叙)》 宋·苏轼
予闻登州海市旧矣,父老云常出于春夏,今岁晚不复见矣。
予到官五日而去,以不见为恨,祷于海神广德王之庙,明日见焉,乃作此诗。
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。 -
134.《祝熙载赴任东阳》 宋·梅尧臣
东阳美山水,之子本风流。
稍去何平叔,还追沈隐侯。
清江飞晚雨,斜日半沧洲。
县道行无愧,烟萝有胜游。 -
135.《谒九江周元公祠嗣性善度先生韵》 宋·阳枋
圣贤随遇即成都,仰止宗师谒故居。
面揖光风江渚还,心涵霁月海天舒。
图由自得前无画,道未守亡今有书。
共立斜阳归去晚,当年与点意何如。 -
136.《渡江云 庚戌腊月九日,与邾仲羲同往江阴·》 元·邵亨贞
,芭苇弥望,朔吹乍静,山气乍昏复明,起与仲羲登桥纵目,霜月遍野,情怀恍然,口占纪行,求仲羲印可朔风吹破帽,江空岁晚,客路正冰霜。
暮鸦归未了,指点旗亭,弭棹宿河梁。
荒烟乱草,试小立、目送斜阳。
寻旧游、恍然如梦,展转意难忘。 -
137.《七月十三日偕宽仲宗武登仓园新楼凭眺至月上》 近代·陈三立
邻园过雨秋生枝,魂魄踊跃苏癃疲。
襄阳耆旧导我出,亦有柱史相攀随。
突兀楼观跨溪水,新髹朱紫光葳蕤。
并倚栏楯染凉色,完杨柳插青琉璃。 -
138.《过章秀才洛阳客舍》 唐·姚伦
达人心自适,旅舍当闲居。
不出来时径,重看读了书。
晚山岚色近,斜日树阴疏。
尽是忘言客,听君诵子虚。 -
139.《海阳十咏·月窟》 唐·刘禹锡
溅溅漱幽石,注入团圆处。
有如常满杯,承彼清夜露。
岩曲月斜照,林寒春晚煦。
游人不敢触,恐有蛟龙护。 -
140.《广庆寺》 唐·李翱
传者不足信,见景胜如闻。
一水远赴海,两山高入云。
鱼龙晴自戏,猿狖晚成群。
醉酒斜阳下,离心草自薰。