-
181.《是夜闻十六兄雪中有作次韵》 宋·杜范
晚山栖半白,晚岫勒斜红。
草草三杯里,悠悠一笑中。
喜君才磊魄,雇我意蒙茸。
伯仲壎篪处,空嗟不与同。 -
182.《丹阳道中大雪》 宋·方回
轻船摇兀涕垂颐,我见人船更谓奇。
琐细穿篷仍急舞,迷漫渡水故斜吹。
孤村茅屋炊烟绝,匹马毡衫冻仆随。
此是老夫有声画,丹阳道上雪天诗。 -
183.《步雪过长桥》 宋·方回
太湖三万八千顷,物色分明为我饶。
风急落帆临古塔,雪深首屐渡长桥。
一蓑灭没渔家乐,数字欹斜雁路遥。
小立忍寒不能去,百年壮观尽今朝。 -
184.《大雪出三桥寓桥》 宋·方回
冻雀愁鸢噤不哗,漫天浩瀚逐风斜。
映楼横过三千丈,接屋平铺十万家。
静夜有窗皆贮月,寒空无树不开花。
诗成欲捻冰须断,聊举深杯答岁华。 -
185.《寄题沈可久雪村》 宋·方回
吾闻昔人善赋梅,尝是梦中见春来。
前村深雪天未晓,焉知昨夜一枝开。
江村一雪复一雪,三白丰年与玉屑。
多事诗人要閒管,想像高唐写奇绝。 -
186.《三日雪后饮烟雨馆》 宋·葛绍体
旅融残雪点团茶,碧净红鲜朵上花。
客散亭闲半湖水,月梳斜掠晚晴霞。 -
187.《雪后赴徐氏燕集》 宋·李处权
已雪犹阴更逆风,斜川略彴断行踪。
瑶台贝阙三千丈,玉树琼林一万重。
学子经时无载酒,邻僧过午未鸣钟。
华筵此地成宾主,孔翠屏深琥珀浓。 -
188.《喜雪》 宋·李处权
剪水适从天上手,缀条不作世间花。
柴门有客方高枕,石鼎无人共试茶。
清借远山迎马出,润含修竹倚窗斜。
令人却忆前年盛,辇毂欢声百万家。 -
189.《和周湜雪》 宋·李复
云表争飞镂玉花,冲烟照水弄光华。
遍妆庭树能多巧,乱入风帘不奈斜。
漠漠杨花迷客径,纷纷蝴蝶满人家。
寒檐向晚凝清滴,乳洞春硝长马牙。 -
190.《和周湜雪》 宋·李复
六合天人竞散花,坐惊门地亦清华。
川原霁后龙鳞出,岛屿平时鸟篆斜。
秀发园林春万里,寒生楼观月千家。
待看阳律还暄早,破润乘凌见翠牙。 -
191.《雪中观梅花》 宋·李复
破萼江梅争初吐,汉宫妙香闻百步。
耐寒蛱蝶何自来,绕花翩翩那忍去。
幽芳不载蔚宗谱,绝俗韵高吾最许。
直疑滕王百幅图,淡墨濡毫添老树。 -
192.《和朱给事上元早雪》 宋·李复
玉花清晓作余寒,云暗重城晻霭间。
初逐细风飞寂寂,旋随小雨润斑斑。
万家灯火方行乐,九陌轮蹄肯放閒。
向晚霁开斜照在,门前柳色未藏山。 -
193.《雪中见梅花二首》 宋·李覯
数枝斜出短墙阴,密雪无端苦见侵。
天意似怜群木妒,尽教枯朽作瑶林。 -
194.《减字木兰花慢 和心 春雪词》 宋·陆文圭
怪东风太早,未灯夕放琼花。
是何处瑶姬,来看玉树,光彩交加。
*人但知三白,喜新年、天意荐休嘉。
肯念兵屯北塞,谁上表,贺南衙。 -
195.《雪屋》 宋·释文珦
风落晓空寒,茅檐一尺宽。
乱声依竹密,斜片打窗残。
绝谷炊烟断,开门去路难。
枕书眠只昼,人说似袁安。 -
196.《雪窦妙高峰诗》 宋·孙应时
绝壑高岩面面雄,一峰孤起白云中。
山连飞瀑斜通寺,人在危栾半倚空。
把酒登临非易得,题诗摹写最难工。
谁知妙意无穷尽,都在幽人全笛风。 -
197.《晚泊遇雪》 宋·杨时
寒逼归鸿急,悲鸣声更哀。
舞风斜翳日,带月暗欺梅。
平野光初合,阴云冻不开。
无聊还殢酒,颠倒尽余盃。 -
198.《次韵丁端叔舟中值雪三绝》 宋·喻良能
轻舞谢衣端不恶,斜侵潘鬓总堪惊。
偶思功业聊看镜,自怪年来太瘦生。 -
199.《次韵林参议小雪快晴》 宋·喻良能
着地晶莹月在沙,忍寒聊作短歌夸。
暖肌未办裁驼褐,露趾唯应有革鞾。
细点竹梢添爽洒,偶经梅蕊映横斜。
何当既积还消后,剩取清泠试叶嘉。 -
200.《晓行霜重如雪》 宋·喻良能
霜重寒威一夜加,晓来人迹板桥斜。
已看白雁来千里,想见青州满百花。
何处菊枝犹复耐,故园菊味定堪嘉。
慈颜正念征裘薄,归去萱堂笑语譁。