-
101.《十二月二十七日大雪中过吉水小盘渡西归三首》 宋·杨万里
风卷寒江浪湿天,斜吹乱雪忽平船。
碧琉璃上琼花里,独载诗人孟浩然。 -
102.《和罗巨济教雪二首》 宋·杨万里
飞来须面旋,欲堕更横斜。
不遣诗人嬾,惟禁酒力加。
镂水初试手,翦水便成花。
谁会欧苏律,徫吟别一家。 -
103.《郡圃残雪三首》 宋·杨万里
半依蓠脚半依城,多傍梅边水际亭。
最是晚晴斜照里,黄金日射万银星。 -
104.《郡圃雪销已尽,惟余城阴一街雪》 宋·杨万里
阳林日暖雪全销,阴迳琼瑶尚寸高。
半疋斜铺白花锦,倩谁裁作水霜袍。 -
105.《上元前大雪即晴》 宋·杨万里
腊前三日巳奇绝,年後六花仍作团。
才定忽斜偏有思,欲消还冻不胜寒。
且留大地万银屋,要伴青天孤玉盘。
今岁上元君记取,红灯白月雪中看。 -
106.《雪中看梅》 宋·杨万里
犯雪寻梅雪满衣,池边梅映竹边池。
要寻疏影横斜底,拣尽南枝与北枝。 -
107.《雨後登度雪台》 宋·杨万里
三日东园近却赊,东风翦翦雨斜斜。
春容雨打风吹尽,犹有金沙最後花。 -
108.《答燕龙图对雪宴百花见寄》 宋·宋祁
百花洲外六花寒,使幕凌晨把酒看。
舞袂回风人斗丽,醉山颓玉客留欢。
斜霏北渚离鸿下,密洒东风宝骑攒。
犹念平台旧朋侣,远将清句代幽兰。 -
109.《春雪寄郑府尹》 宋·宋祁
风御凭空揽玉尘,急飘斜舞碎霙匀。
九重阙里都无夜,五出花前自作春。
賸借薄寒添雁夕,强留馀晦恼鸾晨。
须知柳絮纷纷态,迷杀章台便面人。 -
110.《和晏相公乘舆宿殿致斋日巡仗遇雪》 宋·宋祁
天京飞雪洒车装,九九清尘御路长。
斜影不迷宣曲骑,薄花才点羽林枪。
观边丽色含鳷鹊,盖外轻阴亚凤凰。
谁识宪驺巡趠盛,赐袍冲霰入林光。 -
111.《峡中逢雪》 宋·宋祁
峡内逢霏散,凌辰望已迷。
寒花才集栈,斜片旋沈溪。
户入垂缯壤,田成种玉畦。
速乾殊未惜,山道润无泥。 -
112.《立春前二日获雪》 宋·宋祁
佳雪春前降,层阴腊外留。
日昏霏霰集,风定舞花稠。
浩气皑皑遍,繁光衮衮流。
洒林初乱坞,拂瓦暗平沟。 -
113.《小雪》 宋·宋祁
低云淡河界,零霰集天涯。
树乱三眠絮,丛迷五出花。
舞风都拟重,入隙故成斜。
密瓦平将半,前山暝欲遮。 -
114.《看雪》 宋·宋祁
惨淡繁云密霰狂,结瑶城堞俨相望。
偷寻柳絮思隋岸,误折蔾光认洛阳。
斜透绮帘欺翡翠,旋迷楼瓦失鸳鸯。
平台宾客今何在,谁继邹枚从孝王。 -
115.《咏雪奉呈广平公》 宋·黄庭坚
连空春雪明如洗,忽忆江清水见沙。
夜听疏疏还密密,晓看整整复斜斜。
风回共作婆娑舞,天巧能开顷刻花。
正使尽情寒至骨,不妨桃李用年华。 -
116.《和王明之雪》 宋·黄庭坚
金母紫皇开寿域,炼成天地一炉沙。
千花乱发春无耐,万井交光月未斜。
贫巷有人衣不纩,北窗惊我眼飞花。
歌楼处处催沽酒,谁念寒生泣白华。 -
117.《春雪》 宋·欧阳修
逗晓风声恶,褰帘雪势斜。
应怜未归客,故勒欲开花。
病思寒添睡,春愁梦在家。
谁能慰寂寞,惟有酒如霞。 -
118.《和晏尚书对雪招饮》 宋·欧阳修
瑶林琼树影交加,谁伴山翁醉帽斜。
自把金船浮白蚁,应须红粉唱梅花。 -
119.《醉落魄·满街斜月》 宋·晏几道
满街斜月,垂鞭自唱阳关彻。
断尽柔肠思归切,都为人人,不许多时别。
南桥昨夜风吹雪,短长亭下征尘歇。
归时定有梅堪折。
欲把离愁,细捻花枝说。 -
120.《孤山雪中写望》 宋·林逋
片山兼水绕,晴雪复漫漫。
一径何人到,中林尽日看。
远分樵载重,斜压苇丛乾。
楼阁严城寺,疏钟动晚寒。