-
81.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
82.《分水岭》 唐·吴融
两派潺湲不暂停,岭头长泻别离情。
南随去马通巴栈,北逐归人达渭城。
澄处好窥双黛影,咽时堪寄断肠声。
紫溪旧隐还如此,清夜梁山月更明。 -
83.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
84.《湘妃怨》 唐·王贞白
舜欲省蛮陬,南巡非逸游。
九江沉白日,二女泣沧洲。
目极楚云断,恨深湘水流。
至今闻鼓瑟,咽绝不胜愁。 -
85.《宫词》 唐·李建勋
自远凝旒守上阳,舞衣顿减旧朝香。
帘垂粉阁春将尽,门掩梨花日渐长。
草色深浓封辇路,水声低咽转宫墙。
君王一去不回驾,皓齿青蛾空断肠。 -
86.《秋夕书事寄友人》 唐·李中
信断关河远,相思秋夜深。
砌蛩声咽咽,檐月影沈沈。
未遂青云志,那堪素发侵。
吟馀成不寐,彻曙四邻砧。 -
87.《烈祖孝高挽歌二首》 唐·李中
谁解叩乾关,音容去不还。
位方尊北极,寿忽殒南山。
凤辇应难问,龙髯不可攀。
千秋遗恨处,云物锁桥山。 -
88.《水(一作韩喜诗)》 唐·韩溉
方圆不定性空求,东注沧溟早晚休。
高截碧塘长耿耿,远飞青嶂更悠悠。
潇湘月浸千年色,梦泽烟含万古愁。
别有岭头呜咽处,为君分作断肠流。 -
89.《白雪歌》 唐·无名氏
皇穹何处飞琼屑,散下人间作春雪。
五花马踏白云衢,七香车碾瑶墀月。
苏岩乳洞拥山家,涧藤古栗盘银蛇。 -
90.《莎栅联句》 唐·韩愈
冰溪时咽绝,风枥方轩举。
——韩愈
此处不断肠,定知无断处。
——孟郊 -
91.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
92.《陇头水二首》 唐·皎然
陇头水欲绝,陇水不堪闻。
碎影摇枪垒,寒声咽幔军。
素从盐海积,绿带柳城分。
日落天边望,逶迤入塞云。 -
93.《陇头水二首》 唐·皎然
陇头水欲绝,陇水不堪闻。
碎影摇枪垒,寒声咽幔军。
素从盐海积,绿带柳城分。
日落天边望,逶迤入塞云。 -
94.《清平乐》 唐·温庭筠
上阳春晚,宫女愁蛾浅。
新岁清平思同辇,争奈长安路远¤
凤帐鸳被徒熏,寂寞花锁千门。
竞把黄金买赋, -
95.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
96.《河传》 唐·顾夐
燕扬晴景。
小窗屏暖,鸳鸯交颈。
菱花掩却翠鬟欹,慵整,海棠帘外影¤ -
97.《菩萨蛮》 唐·毛熙震
梨花满院飘香雪,高楼夜静风筝咽。
斜月照帘帷,忆君和梦稀¤
小窗灯影背,燕语惊愁态。 -
98.《清平乐》 唐·冯延巳
深冬寒月,庭户凝霜雪。
风雁过时魂断绝,塞管数声呜咽¤
披衣独立披香,流苏乱结愁肠。
往事总堪惆怅, -
99.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
100.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。