-
21.《钱若赓断鹅》 清·褚人获
明万历中,钱若赓守临江,有异政。
有乡人持一鹅入市,寄店中后他往。
还,索鹅,店主赖之,云:“群鹅我鹅也。
”乡人不平,讼于官。 -
22.《骆谷晚望》 唐·韩琮
秦川如画谓如丝,去国还家一望时。
公子王孙莫来好,岭花多是断肠枝。 -
23.《沁园春·流水断桥》 宋·刘将孙
流水断桥,坏壁春风,一曲韦娘。
记宰相开元,弄权疮痏,全家骆谷,追骑仓皇。
彩凤随鸦,琼奴失意,可似人间白面郎。
知他是:燕南牧马,塞北驱羊。 -
24.《沁园春 赠春谷清禅师》 元·李道纯
智断坚刚,奋心决烈,便透玄关。
把杀人手段,轻轾拈出,活人刀子,慢慢教看。
一剑当空,万缘俱扫,方信道瞿昙即老聃。
玄夙播,看春生寒谷,觌面慈颜。 -
25.《苏武慢·梦断槐宫》 元·冯尊师
梦断槐宫,倚天长啸,勘破物情今古。
担*映雪,射虎诛龙,曾把少年身误。
金谷繁华,汉苑秦宫,空有落花飞絮。
叹浮生、终日茫茫,谁肯死前回顾。 -
26.《赠幽谷老人》 宋·蔡向
芒鞋踏破两淮尘,梦断郸邯郸迹未陈。
唳鹤啼猿犹有恨,岩花涧草总相新亲。
三生顿悟旧缘在,一笑还惊熟处新。
瓶钵剩添风月满,与君同是再来人。 -
27.《跋山谷书范滂傅贴》 宋·柴中守
小春昼日如春晚,饮罢披图清兴远。
夜光照屋四座惊,金薤银钩真墨本。
当年太史谪宜州,肠断梅花栖戌楼。
拾遗不逢东道主,翰林长作夜郎囚。 -
28.《题谢氏西谷》 宋·陈宗道
江东风流会稽伯,玉壶贮香倾琥珀。
春风十里东山云,一局寒楸晚空碧。
盘盘石磴红泉仙,春梦草断瑶池笺。
蒙茸曲笠雨花湿,老屐踏损苍苔钱。
双鸾翩翩跨元岛,月白香魂翠山杳。
玉兰千载流芳馨,清风凌厉连红晓。 -
29.《秦淮次北谷罗叠韵》 宋·叶辉
人言王气在鄣州,嬴政因来凿此流。
地脉何曾真断得,几多天子御宸楼。 -
30.《绍兴乙丑七月幕谷游何萧卿乘月独游淡岩书事》 宋·游何
渡过潇江日已曛,影和明月共天人。
名岩近郭别州少,好事更谁和我真。
绝顶有天浮碧树,凌秋无暑断红尘。
终当早弃人间事,来与山僧作并邻。 -
31.《上谷秋日杂书四首》 明·程可中
南山冲道厄砑,井邑萧疏树影遮。
桥断浑河争倚石,地留故苑失飞花。
高排虎落凌云险,强挽乌号却月斜。
谁谓从军无苦乐,翻令征士不思家。
¤ -
32.《寄王百谷》 明·传慧
惠山泉水虎丘茶,相去柴门路不赊。
经岁故人书断绝,夕阳林外即天涯。 -
33.《灵谷寺梅花坞六首》 明·焦竑
西湖梦断人寂,东阁妆残月斜。
襟解微闻芗泽,钿昏半卸檀霞。 -
34.《灵谷寺善上人诵经处》 明·施渐
释子岂不见,持心世绝无。
悟因诸部入,定似一身枯。
林霭凝香气,山光积坐趺。
寥然断尘伴,惟与法王俱。 -
35.《仿杜工部同谷七歌》 明·虞淳熙
有客有客吟泽畔,短墙缺岸篷蒿乱。
妖鱼拨刺白蛇横,横皮塔下无昏旦。
我生胡为在旷野,盲风夜号尘满案。
鹿门无妻獠奴走,皮骨空留肠已断。
呜呼一歌兮思傍徨,高天为我零寒霜。
¤ -
36.《留别西湖兼柬孔文谷万鹿园赵龙岩田豫阳童南》 明·周诗
淹薄武林游,重轮忽四望。
兴谐谢客幽,迹类向长放。
崇岭遵逶纡,澄湖泛滉瀁。
莲刹诣诸天,香台遍昭旷。 -
37.《和山谷上东坡古风二首见一朝今取一篇》 宋·戴复古
自鬻非奇货,强鸣非好声。
法当老山林,松根断茯苓。
劫来长安道,霜鬓迫衰龄。
穷吟无知音,只觉太瘦生。
公诗妙一世,风雅见根蒂。
比兴千万篇,已作不朽计。
穷达虽不同,嗜好乃相似。 -
38.《断碑叹》 宋·陆游
二萧同起南兰陵,正如文叔与伯升。
至今人悲大萧死,齎恨不见梁家兴。
崇崇之陵久为谷,岂为群盗分珠玉。
断碑槎牙弃道边,文字班班犹可读。
剥剜苔藓一凄然,俯仰人间几变迁。
世人作碑君勿哂,千载园林须石笋。 -
39.《登谷州故城》 宋·张耒
控扼兵屯事已辽,倾敧遗堞隐蓬蒿。
春芜满野牛羊散,秋稼连云雉兔骄。
苔卧断碑昏故刻,雨飘残◇带余烧。
人间兴废知何极,莫谓荆榛便寂寥。 -
40.《和柳郎中山谷寺翠光亭长韵》 宋·张耒
山深疑路断,古寺忽开门。
乔木风霜急,荒崖云雨痕。
朝霞明翠霭,秋雨濯岚昏。
幽鸟不避客,闲云时入轩。