-
141.《留江城将还富池》 宋·董嗣杲
吟断悲秋字,愁归饯腊筵。
天荒鹏路绝,水落雁汀悬。
白羽沈邮箭,沧江负钓船。
投閒须有日,处顺且添年。 -
142.《感皇恩 昔向长年老敕断家事,无令子孙关白》 元·王恽
绩,照映一世,未老得请于朝,亦慕子平为人,尽以内务付之。
诸郎其贤于人远甚,某喜闻而乐道之,为赋此,以歌其盛德云节序四时闲,功成还退。
此事君侯与心会。
幽亭高卧,眼冷画堂金翠。 -
143.《伯臧岁前自里居还饷以南丰橘顷于役姑苏复写》 近代·陈三立
文书引睡那关渠,山尾溪头枕簟如。
邓尉寻梅魂路断,墙根自抚不村樗。 -
144.《九月十八日自双溪还寺车中偶得》 宋·陈文蔚
太安元有此山川,往古来今几许年。
合是地灵神降岳,为生人杰柱惊天。
遗民但抱羲农朴,正学谁知孔孟传。
要识碧溪流不断,后人须看石岩镌。 -
145.《送鹿野珍禅友还七闽》 宋·释崇岳
千差坐断路头通,万里乡关一信风。
不负灵山亲记莂,好音专待寄来鸿。 -
146.《思还人四方四首》 宋·释文珦
娟娟秋月照空床,行人东征未还乡。
思如辘轳不断绝,千转万转萦愁肠。 -
147.《送山甫还峡中》 宋·舒岳祥
到处图松树,何曾忘却山。
相携溪路断。
愁踏夕阳还。
田狖吟桑空,山鸡饮石间。
所忧无可醉,天上酒星闲。 -
148.《如镜伐竹架过墙葡萄断竹插地复生枝叶地住序》 宋·宋无
为引寒藤延晚翠,试栽碧玉动和恨。
风梢依旧生虚籁,龙择相将添过孙。
林月过庭窥断影,茶烟润色到啼痕。
汤休丽藻题还篇,具叶应多此处繙。 -
149.《傅惟肖赞府假西游集作长篇送还奇甚次其韵》 宋·孙应时
醉乡不游游睡乡,眼花对案如迷藏。
梦踏秋草悲蛩螀,风松露菊三径荒。
忽然欠伸日在廊,悟此身世何荒唐。
故书弃掷尘满箱,鲁堂不复闻丝簧。 -
150.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
151.《采芙蓉》 唐·李世民
结伴戏方塘,携手上雕航。
船移分细浪,风散动浮香。
游莺无定曲,惊凫有乱行。
莲稀钏声断,水广棹歌长。
栖乌还密树,泛流归建章。 -
152.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·崔湜
二月风光半,三边戍不还。
年华妾自惜,杨柳为君攀。
落絮缘衫袖,垂条拂髻鬟。
那堪音信断,流涕望阳关。 -
153.《相和歌辞·公无渡河》 唐·王建
渡头恶天两岸远,波涛塞川如叠坂。
幸无白刃驱向前,何用将身自弃捐。
蛟龙啮尸鱼食血,黄泥直下无青天。
男儿纵轻妇人语,惜君性命还须取。
妇人无力挽断衣,舟沉身死悔难追。
公无渡河公自为。 -
154.《相和歌辞·从军有苦乐行》 唐·李益
劳者且勿歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆本居陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
155.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
156.《相和歌辞·中妇织流黄》 唐·虞世南
寒闺织素锦,含怨敛双蛾。
综新交缕涩,经脆断丝多。
衣香逐举袖,钏动应鸣梭。
还恐裁缝罢,无信达交河。 -
157.《相和歌辞·宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
158.《相和歌辞·采莲曲》 唐·张籍
秋江岸边莲子多,采莲女儿凭船歌。
青房圆实齐戢戢,争前竞折荡漾波。
试牵绿茎下寻藕,断处丝多刺伤手。 -
159.《相和歌辞·凤吹笙曲》 唐·李白
仙人十五爱吹笙,学得昆丘彩凤鸣。
始闻炼气餐金液,复道朝天赴玉京。
玉京迢迢几千里,凤笙去去无边已。 -
160.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。