-
141.《夜读马援传感少游语》 宋·黎廷瑞
生人有恒道,衣食固其须。
裁足谅已难,况复求赢余。
所以古怪贤,守道甘穷居。
緼袍敝弗厌,箪瓢饥自娱。 -
142.《题陈叔通百梅书屋图》 近代·陈三立
超山有梅十万株,大庾邓尉显恢殊。
春浓结客恣探取,村村花烛天模糊。
寒香醉骨荡魂气,蜂蝶不到晴鸠呼。
编户贱花涎摘实,渍以盐酱输江湖。 -
143.《都下次韵酬松阳叶叔文》 宋·项安世
君不见昆罔烈焰燔苍穹,中有一气亘天如白虹。
又不见徂徕之山丈雪,但见磊块硉兀错立于其中。
从来人事看晚岁,不兴儿童争此世。
五金流处要璠玙,万木枯时待松桂。 -
144.《教授李梦符惠宣圣书像用韵奉酬》 宋·陈傅良
一艺必有师,尚论襄与夔。
一国必有师,尚论管与伊。
信知师道尊,分与君父夷。
吁嗟文王没,斯文属之谁。 -
145.《题僧法传为沈仲一画听松图》 宋·陈傅良
古松不知几千年,直干欲上干青天。
樛枝下与人世接,冷风过之万壑喧。
猿惊鹤怪樵牧遁,百鬼愁绝谁傍边。
纷纷海内丝竹耳,何处缥缈来臞仙。 -
146.《闻陈正学理琴》 宋·刘黻
闻君整琴待秋风,我欲从之魂梦通。
素麻仿佛苍髯翁,扬休山立崆峒东。
泪痕犹湿龙门桐,有曲无音悲天公。
猗兰未冷拘幽浓,那知斯道将遂穷。 -
147.《送安常簿》 宋·陈杰
怪来留滞久,世尚识斯人。
雨露元深厚,龙蛇互屈伸。
定无绵蕞习,富有治安陈。
华要方从始,青云自立身。 -
148.《挽陶县令叔元》 宋·陈杰
千载同归两陶令,故园相望一青山。
怪来强健休官早,赢得艰虞阅世閒。
差乐输君已天上,不堪愧我尚人间。
斯文回首游从日,泪尽重华叫不还。 -
149.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
150.《送胡子游学正》 宋·方回
俗徒纷云云,章甫殊不竞。
不竞何以故,无奈二氏横。
予曰实不然,请各言其行。
开辟古至今,儒道独也正。 -
151.《送罗架阁弘道》 宋·方回
六籍讨雅奥,百家穷怪奇。
江沱马尘合,毛釐无所施。
不自我后先,逢此泽火时。
固已殛来恶,尚乃存微箕。 -
152.《题会真道堂》 宋·方回
八客一道士,临风举茗盏。
孔老业不同,同具看山眼。
其六惟坤珍,三实吴楚产。
稟气殊东西,粹美无可柬。 -
153.《与起来芳三上人游北山寺》 宋·方回
癖性爱古寺,郁郁乌龙山。
癖性爱古树,万松拥禅关。
偶与二三僧,共此一日閒。
索茗古寺里,系马古树间。 -
154.《送丘寺丞》 宋·李覯
嗟予兀兀何施为,学无异意唯传师。
尝言先圣所述作,人事而已亡他岐。
安知步步有天道,繄我丘师能识之。
春秋下应三千岁,雅颂周流十二支。 -
155.《偈颂三十首》 宋·释印肃
善者多魔自古今,佛魔一体只空心。
心迷不觉悭成贼,心悟回头便舍金。
莫怪迷心心怕贼,贼心对面也难寻。
三途地狱因斯得,奉报须防仁不仁。 -
156.《送元上人过长芦》 宋·释正觉
阿祖江滨插苇枝,丛林蕃茂果臻斯。
师门昆仲知名旧,缘法东西得面迟。
沙上盟寒鸥怪晚,屋头字草雁来时。
月明古渡清铺练,千里同风不隔丝。 -
157.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
158.《遂安县兴学和詹本仁见赠诗》 宋·孙应时
万物野马相追奔,百年梦境更起仆。
是中诸妄要扫刮,努力良心自成就。
舞雩春风沂水侧,当日群公切磋究。
大途九轨自可识,广居安宅宁当僦。 -
159.《宝镜篇》 明·王稚登
舒生宝镜草堂前,锦囊入手明月圆。
雪光辉辉照肝胆,流苏风飓朱绳县。
青铜千岁化玄玉,声如金磬清悠然。
龙文不断细如发,天吴海若纷纠缠。 -
160.《淳祐祭海神十六首》 隋代·佚名
笾豆有楚,贰觞斯旅。
神其醉饱,式燕以序。
百灵秘怪,蜿蜒飞舞。
锡我祺祥,有永终古。