-
221.《和思黯忆南庄见示》 唐·刘禹锡
丞相新家伊水头,智囊心匠日增修。
化成池沼无痕迹,奔走清波不自由。
台上看山徐举酒,潭中见月慢回舟。
从来天下推尤物,合属人间第一流。 -
222.《答东阳于令寒碧图诗》 唐·刘禹锡
东阳本是佳山水,何况曾经沉隐侯。
化得邦人解吟咏,如今县令亦风流。
新开潭洞疑仙境,远写丹青到雍州。
落在寻常画师手,犹能三伏凛生秋。 -
223.《奉和淮南李相公早秋即事,寄成都武相公》 唐·刘禹锡
八柱共承天,东西别隐然。
远夷争慕化,真相故临边。
并进夔龙位,仍齐龟鹤年。
同心舟已济,造膝璧常联。 -
224.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
225.《赠毛仙翁》 唐·郑澣
至道无名,至人长生。
爰观绘事,似挹真形。
方口渥丹,浓眉刷青。 -
226.《擢第后东归书怀,献座主吕侍御》 唐·孟郊
昔岁辞亲泪,今为恋主泣。
去住情难并,别离景易戢。
夭矫大空鳞,曾为小泉蛰。
幽意独沉时,震雷忽相及。 -
227.《大隐坊·崔从事郧以直隳职》 唐·孟郊
古人留清风,千载遥赠君。
破松见贞心,裂竹见直文。
残月色不改,高贤德常新。
家怀诗书富,宅抱草木贫。
安得一蹄泉,来化千尺鳞。
含意永不语,钓璜幽水滨。 -
228.《戏赠无本》 唐·孟郊
长安秋声干,木叶相号悲。
瘦僧卧冰凌,嘲咏含金痍。
金痍非战痕,峭病方在兹。
诗骨耸东野,诗涛涌退之。 -
229.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
230.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
231.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
232.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
233.《送从弟濛赴饶州》 唐·张籍
京城南去鄱阳远,风月悠悠别思劳。
三领郡符新寄重,再登科第旧名高。
去程江上多看堠,迎吏船中亦带刀。
到日更行清静化,春田应不见蓬蒿。 -
234.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
235.《忆金鹅山沈山人二首》 唐·卢仝
君家山头松树风,适来入我竹林里。
一片新茶破鼻香,请君速来助我喜。
莫合九转大还丹,莫读三十六部大洞经。 -
236.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
237.《感讽五首》 唐·李贺
合浦无明珠,龙洲无木奴。
足知造化力,不给使君须。
越妇未织作,吴蚕始蠕蠕。
县官骑马来,狞色虬紫须。 -
238.《荣华乐(一作东洛梁家谣)》 唐·李贺
鸢肩公子二十馀,齿编贝,唇激朱。
气如虹霓,饮如建瓴,走马夜归叫严更。
径穿复道游椒房,龙裘金玦杂花光。 -
239.《冰柱》 唐·刘叉
师干久不息,农为兵兮民重嗟。
骚然县宇,土崩水溃。
畹中无熟谷,垄上无桑麻。
王春判序,百卉茁甲含葩。 -
240.《茅舍》 唐·元稹
楚俗不理居,居人尽茅舍。
茅苫竹梁栋,茅疏竹仍罅。
边缘堤岸斜,诘屈檐楹亚。
篱落不蔽肩,街衢不容驾。