-
101.《鹿泉成士王觉民颇有杜子美不彻之恼和东坡忆》 宋·王之道
鹿泉居士身若槁,不惯看花梦颠倒。
桐庐有客燕新错,妄托娇痴重伊恼。
冻云垂地雪欲落,断雁叫群天尚早。
一枝何处寄春来,便觉寒窗自华好。 -
102.《次韵秦寿之雷江阻风》 宋·王之道
君之是行亦不恶,到处名山得佳作。
江神好事欲援例,横起狂风卷帆脚。
要求诗句须少驻,故戏舟师令暂泊。
雷江正在淮南岸,万顷黄芦映于廓。 -
103.《次韵陶监丞茂安见赠》 宋·王之道
三年重见须川湄,舍舟东去何驱驰。
王事靡盐莫遑息,人生所贵心相知。
经从往返两过我,一言意厚何多为。
向来江夏倾盖日,翕然誉望推麟仪。 -
104.《若师院咏笋》 宋·强至
戢戢新芽迸旧林,才生有节便虚心。
已邻佛界黄金地,更学仙家碧玉簪。
失灌要须防倦仆,偷餐切莫听饥禽。
凭师养取成修竹,截管终令作凤吟。 -
105.《均州赠应守沈倅》 宋·陈造
闻道均阳郡,平时百万家。
客行休访古,世异定兴嗟。
逐逐才为市,通通亦掺挝。
仅成新聚落,那复旧豪奢。 -
106.《和陶桃花源》 宋·吴芾
我闻桃花源,其先是秦世。
当时避地人,岁久俱已逝。
其后长子孙,生理还不废。
种桃以自营,结茅以自憇。 -
107.《丁氏东屿书房》 宋·叶适
朝纳棂上光,千帙乱抽翻。
夜挑窗下明,一字究本源。
旧师蚤传习,新友晚闻见。
隣里疎聚头,江海勤会面。 -
108.《和夔漕王韵》 宋·魏了翁
成都别酒几何年,再见江漘岂偶然。
胡不握兰居紫界,却来转粟上青天。
鹏图海澨骞新味,雁断衡阳感旧联。
国子先生书在笥,原从熟路力加鞭。 -
109.《岁冬至唐村坟山扫松》 宋·卫宗武
忆昔入此山,首夏接春季。
谷鸟正嚘嘤,芬芳尤妩媚。
青青交道杉,森郁互参倚。
谁乎一叱咤,斩艾如草薙。 -
110.《偕仲退周南翁登曲岛山分韵得曲字》 宋·黎廷瑞
吴子精悍锦满腹,周郎英妙人如玉。
凌晨樽酒惜分攜,飞鞚联翩相趁逐。
积雨新晴马气骄,振鬣长鸣踏平陆。
村南村北枫叶赤,高田低田麦苗绿。 -
111.《春日田园杂兴》 宋·仇远
一湾新绿护茅庐,草细泥忪已可锄。
野老但知分社酒,地官宁复进农书。
莺花眼界人烟外,蚕麦生涯谷雨余。
我爱赋归陶令尹,柳边时见小蓝舆。 -
112.《九日登宝叔塔同游者杨大著李校书冯正字曾著》 宋·王炎
湖边老石立巨鳌,背负浮图千尺高。
升高望远天界阔,海山江树皆秋毫。
蓬莱藏室极清静,虽有暇日无游遨。
不应令节亦虚度,特为萸菊觞新醪。 -
113.《三雪诗用前韵寓三字》 宋·项安世
令月浓于耜,丰年兆太平。
片飞何粲者,磈落太麤生。
薛凤崩腾势,巫猿寂寞声。
冰溪无豕渡,樵路有人行。 -
114.《题刘都干所藏杨秘监诗卷》 宋·项安世
我虽未识诚斋面,道得诚斋句里心。
醉语梦书辞总巧,生擒活捉力都任。
雄吞诗界前无古,新创文机独有今。
肯为小山题短纸,自家元爱晚唐吟。 -
115.《秋暑》 宋·张嵲
涉旬秋暑不可触,发疏被汗如膏沐。
忽然三日风撼山,冬裘未具肤生粟。
去年登高作重九,黄菊未开新酒熟。
今年无酒不登高,独行漫绕庭边菊。
中原季月欲折胶,江界陨霜无脱木。
拥鼻从今四序移,遮眼残书岂真读。 -
116.《太平印歌》 宋·张镃
修溪检校閒桃李,暗记苍苔唯屐齿。
野鸳时看立汀沙,个字分明尤足喜。
金驼银鼻岂关念,梦月当窗印寒水。
闺门瓜戍忽临期。 -
117.《陈子西投赠长句走笔次韵奉酬》 宋·张镃
作诗我恨无新功,良田所积未始丰。
君侯保事有此癖,判却不费平生穷。
容台故人作书至,百篇古体缄幐中。
剪裁云雾閒孔翠,此尚人力夸天工。 -
118.《同张以道出游近郊成古诗十六韵》 宋·张镃
今辰天宇佳,风光宛如春。
园庐岂不乐,景熟兴未伸。
与客策蹇驴,城东访幽人。
幽人本非约,意往随清真。 -
119.《春雪》 宋·邓深
勾芒新政让玄冥,一雪填门讶许平。
不夜乾坤月留照,无尘世界玉装成。
如何辨认梅花发,只得夸张柳絮轻。
数征檐前休扫去,且留窗下快书生。 -
120.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
三界无法,何处求心。
风生虎啸,雾起龙吟。
泥中有刺,绵里有针。
华鸟隔墙相唤甚,十分春事到家林。