-
61.《侍月愁》 明·葛高行文
夫何月色之灿烂兮,凌树影而入罗帏。
独倚床而延伫兮,侍女怠而欲归。
仰圆灵其万户兮,窃皦皦之清辉。
睹姮娥之纵体兮,扬轻袿之绣裳。 -
62.《记所见开元寺吴道子画佛灭度以答子由》 宋·苏轼
西方真人谁所见,衣被七宝従双狻。
当时修道颇辛苦,柏生两肘乌巢肩。
初如濛濛隐山玉,渐如濯濯出水莲。
道成一旦就空灭,奔会四海悲人天。 -
63.《又和二首》 宋·黄庭坚
西风鏖残暑,如用霍去病。
疏沟满莲塘,扫叶明竹迳。
中有寂寞人,自知圆觉性。
心猿方睡起,一笑六窗静。 -
64.《法语》 宋·黄庭坚
兀然无事无改换,无事何须论一段。
真心无散乱,他事不须断。
过去已过去,未来何用算。
兀然无事何曾有,人唤向外觅工夫,总是痴顽汉。 -
65.《依韵和晏相公》 宋·梅尧臣
微生守贱贫,文字出肝胆。
一为清颍行,物象颇所览。
泊舟寒潭阴,野兴入秋菼。
因吟适情性,秋欲到平淡。 -
66.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
性癖多幽事,尤于爱月偏。
远从天际待,迟至夜深眠。
方恨冰轮缺,俄欣玉镜圆。
且哦丹桂下,未傍人槐边。
快欲骑鲸去,轻如化蝶然。
徘徊惜馀景,窗下映陈编。 -
67.《邺中和崔迈著作》 宋·寇准
虚室凝愁厌夜眠,长吟静对欲凉天。
梦回故国人空还,望断重城月自圆。
时泰未能抛组绶,性孤终是忆林泉。
明朝奉诏遐方去,何处烟江寄客船。 -
68.《赠术士》 宋·刘过
一性圆明俱是佛,四方落魄总成仙。
逢人只可少说话,卖卜不须多觅钱。
退一点行安乐法,道三个好喜欢缘。
老夫亦俗挑包去,若要相寻在酒边。 -
69.《谢通判国博惠建茶》 宋·强至
建溪春早地未暖,建俗巧计催春阳。
茶傍万口噪地烈,惊破芽英不得藏。
犹嫌旂枪已老硬,独爱鸟嘴嫩未长。
撷而焙之一朝就,更范圭璧为圆方。 -
70.《谢素师惠二石》 宋·冯时行
素师为我良古僻,野性乖疏无与适。
呼门投我清净友,翻是巴江两好石。
一石形作巢莲龟,近人团圆生素迹。
皎如孤月流清空,光逐一星斜辟易。 -
71.《次刘坦见和》 宋·胡寅
君以苛留我罪迁,乡情相值且忘年。
归心莫共孤云远,定性当如皓月圆。
沂水舞雩方有咏,曹溪寻派即无缘。
向来策杖经行地,不碍如石旧壁烟。 -
72.《次韵韩毅伯谢人惠茶》 宋·王炎
一线金沙泉脉来,官焙初香春未雷。
云龙小饼到天上,露芽濯濯千岩隈。
缣缃空满石渠阁,鸿渐经成方有托。
唤作酪奴真薄夫,雪乳云腴何可无。 -
73.《酹江月》 元·王哲
放心坦荡,乐闲闲、应使虫消尸去。
清静长施凭雅正,封宝瓶口守护。
阐辟双关,非能运转,也得全精固。
三阳相见,五神分朗团聚。 -
74.《转调丑奴儿》 元·王哲
苦苦劝愚人。
被财色、投损精神。
利缰名锁休贪恋。
乐清闲、养就天真。
性圆丹结,方知道、蓬莱异景、元来此处,别有长春。 -
75.《满庭芳 文山七宝会众*庵告名,因而示词 洞》 元·马钰
七宝庵中,三清门里,全真堂建相当。
东西廊舍,堪可做云房。
凿石名为丹井,水甘美、有若琼浆。
玄玄处,修真环堵,幽雅念,不寻常。 -
76.《满庭芳 怀修炼》 元·马钰
物物心休,般般事已,进入退己从长。
无争上士,柔弱胜刚强。
坦荡逍遥度日,处清净、成就圆方。
怀修炼,亘初灵物,决要鼎中藏。 -
77.《长思仙》 元·侯善渊
道无边。
性光圆。
认得龟蛇两下缠。
阴阳合地天。
汞和铅。
气神全。
光迸流霞耀晃然。
方知玄又玄。 -
78.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
79.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
烟苍苍兮白鸟飞,水茫茫兮金鳞嬉。
空杳杳兮智不知,觉冥冥兮性所宜。
包万像而括二仪,彻三际而周四维。
影象累累,品类差差。 -
80.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二,