-
1.《黄庭画赞》 宋·黄庭坚
君诵黄庭内外篇,本欲洗心不求仙。
夜眎片月堕我前,黑气剥尽朝日鲜。
一暑一寒久自坚,体中风行上通天,亭亭孤立孰旁缘。
至哉道师昔云然,既已得之戒不传。 -
2.《入弋阳界,道旁两石山·一曰芦山,绝妙,一》 宋·杨万里
一色将苍玉,双堆作假山。
峰峦妙天下,花草半岩间。
旧瘦天风骨,新曦雨髻鬟。
何人缘底恨,化石立孱颜。 -
3.《都街见缘橦伎感而成咏二阕》 宋·宋祁
孑孑危橦突倒投,负材骄压汉场优。
如何日到危身地,只丐旁人一笑休。 -
4.《径山无畏老人从旁郡来解包武康观音院昨日访》 宋·毛滂
少引仙人为守关,杖头风月冷金鐶。
只缘长者曾倾盖,不为诸侯出山。
瘞鹤字勤衫黑,敲门诗苦鬓毛斑。
归来一钵东堂饭,自有溪云作伴閒。 -
5.《缘识》 宋·宋太宗
皆救眼前急,锥刀蕴利名。
愚心违善道,慧眼自分明。
大海波浪没,深山栋木成。
旁求存古意,后学法先生。 -
6.《燕子龛禅师》 唐·王维
山中燕子龛,路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈,插天多峭崿。
瀑泉吼而喷,怪石看欲落。
伯禹访未知,五丁愁不凿。 -
7.《老将行》 唐·王维
少年十五二十时,步行夺得胡马骑。
射杀山中白额虎,肯数邺下黄须儿!
一身转战三千里,一剑曾当百万师。
汉兵奋迅如霹雳,虏骑崩腾畏蒺藜。 -
8.《堂成》 唐·杜甫
背郭堂成荫白茅,缘江路熟俯青郊。
桤林碍日吟风叶,笼竹和烟滴露梢。
暂止飞乌将数子,频来语燕定新巢。
旁人错比扬雄宅,懒惰无心作解嘲。 -
9.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
10.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
11.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
12.《题黄山汤院》 唐·李敬方
楚镇惟黄岫,灵泉浴圣源。
煎熬何处所,炉炭孰司存。
沙暖泉长拂,霜笼水更温。
不疏还自决,虽挠未尝浑。 -
13.《九华山谣》 唐·王季文
九华峥嵘占南陆,莲花擢本山半腹。
翠屏横截万里天,瀑水落深千丈玉。
云梯石磴入杳冥,俯看四极如中庭。 -
14.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
17.《金菊对芙蓉》 宋·冯取洽
渚荷花,醉中走笔用篁栗韵庚寅
宝镜缘空,玉簪点水,荡摇千顷寒光。
正江妃月姊,斗理明妆。
扶阑一笑开诗眼,少容我、吟讽其旁。 -
18.《金菊对芙蓉》 宋·冯取洽
渚荷花,醉中走笔用篁栗韵庚寅
宝镜缘空,玉簪点水,荡摇千顷寒光。
正江妃月姊,斗理明妆。
扶阑一笑开诗眼,少容我、吟讽其旁。 -
19.《祝英台近·惜多才》 宋·佚名
惜多才,怜薄命,无计可留汝。
揉碎花笺,忍写断肠句。
道旁杨柳依依,千丝万缕,抵不住、一分愁绪。
如何诉。 -
20.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。