-
1.《满江红(题博见楼)》 宋·吕胜己
物理分明,人事巧、元来是拙。
常自觉、满怀春意,向他谁说。
剩喜登临频眺望,那知出处成迂阔。
细闲思、萧散较贪痴,谁为劣。 -
2.《和袁望回春雪》 宋·王之道
白雪嫌春晚,从横布玉霙。
柳花随处发,瑶砌逐门成。
旌别寒松茂,摧残冻芋萌。
飘飖无限思,料峭有余清。 -
3.《赠柯遂卿一首(并序)》 明·刘基
雷霆蛰神威,妖蜃跃海滨。
将军战败死,玉帐空无人。
腥涎之所被,蛭螾皆蛇鳞。
天弧不张弦,民情曷由申。 -
4.《次韵袁宪阅兵许浦》 宋·陈造
皇泽泉及濒,戎索均帝阙。
边屯笳箫地,弯弓睨胡月。
万旅皆金缯,不待持阀阅。
于时江流澌,极目云阁雪。 -
5.《种菊》 宋·张镃
今年植菊良寡谋,丛萎满望如田畴。
黄深白浅欠旌别,未表劲净专高秋。
初移风雨连朝恶,才到暄晴骤开却。
铺毡未暇坐观嬉,携筇粗放行吟乐。 -
6.《送前歙黟楚□□五首》 宋·方回
儒者书隐公,昔持浙西节。
按一青溪令,闻者胆为裂。
先声到江东,庶亦有旌别。
似闻复留中,骎骎管喉舌。 -
7.《宋元绘挽词》 宋·郭印
国家有祸源,王氏变新法。
元佑壅其流,旧防无敢越。
逮至崇宁初,阴霾蔽日月。
溃彼千仞堤,横波不可遏。 -
8.《朱亭伯改转见过一首》 宋·苏籀
三就可怜繁马颈,一鸣须信绝鸡群。
絷维才骏殊旌别,籍甚名声奈耳闻。
浩渺池庭辈鸿鹭,胜轩馆殿擢兰芸。
相容历稔逃诗债,大白惟当浮劝君。 -
9.《赠别唐太师道袭》 唐·李建
丱岁便将为肘腋,二纪何曾离一日。
更深犹尚立案前,敷奏柔和不伤物。
今朝荣贵慰我心,双旌引向重城出。
褒斜旧地委勋贤,从此生灵永泰息。 -
10.《陇头水送别》 唐·储光羲
相送陇山头,东西陇水流。
从来心胆盛,今日为君愁。
暗雪迷征路,寒云隐戍楼。
唯馀旌旆影,相逐去悠悠。