-
201.《松阜弟於宝成寺祖墓之侧营创别业为赋得闲亭》 宋·薛嵎
陟巘心已清,复此风雨蔽。
高人疏凿余,理道颇超诣。
卜筑谐素志,缁侣欣共济。
修竹尚无恙,巢鹤亦数世。 -
202.《游曾无愠园可赋者十余处其大莫如乐山次莫如》 宋·曾丰
一身超忽白云表,双眼低回白苹杪。
沙随风卷黄莫涯,莫与天连青未了。
摩诘胸中几麋丸,诗写其真更留残。
破除桑落斗升后,收入鹅溪尺寸间。 -
203.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
204.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
205.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
壁毁丹青在,移来殿庑深。
赋形惊变态,观佛觉无心。
旌旆翻空色,笙竽含妙音。
风流出吴样,遗法到如今。 -
206.《灵谿赋双流郭信可隐居》 宋·何耕
幽居定何如,颇恨未见之。
主人向我言,喜色融双眉。
修篁流翠阴,寒溪漾清漪。
领略非一状,幽妍发馀姿。 -
207.《长歌行寄吕中甫山人》 明·杨承鲲
壮游归来一何晚,雪里黄精不得饭。
太行句注俱眼前,只尺青霞梦修阪。
潞洲鲜红味辛剧,广野毭太缱绻。
沈殿曳裙代殿同,馆中词赋凌锦虹。 -
208.《顾弥邵以其尊内翰所有欧阳公集遗侄季澈赋诗》 宋·晁说之
昭陵人物一朝盛,晚有醉翁为拟伦。
譬如群凤粲羽翰,来下千里仪九成。
凤归乐绝天寥寥,人间坠简空垂精。
可但光华开日月,要识忠愤耸幽神。 -
209.《甲申中秋子中兄赋诗有人月分圆二十年之句盖》 宋·周必大
世事浑如蚋过前,刀头喜对镜飞天。
阴晴万里同兹夕,离别前时照几年。
此去莫令疏会合,从来无意必腾骞。
几思种秫迎佳节,穷鬼还来笑买田。 -
210.《旧在杭时为冷起敬赋泉石歌乱后失之今起敬为》 明·刘基
君不见吴山削成三百尺,上有流泉发苍石。
冷卿以之调七弦,龙出太阴风动天。
初闻涓涓响林莽,悄若玄宵鬼神语。
玲然穿崖达幽谷,竽籁飕飕振乔木。 -
211.《子远使君出守广汉始获倾盖诸官赋诗赠别某广》 宋·张栻
地生落南州,分与岷峨疎。
朅来荆江上,所忻近乡闾。
吾乡多隽豪,杂遝来舟车。
时从说情话,颇觉中怀舒。 -
212.《访吴安抚命赋诗竹洲中有静香亭堤静观斋舞雩》 宋·汪莘
凤麟敢谓皇家无,如公自合应时须。
胡为返驾竹洲隐,只与高堂素壁成画图。
一麾淮海重拜敕,老人在南子在北。
称家菽水欢在余,每日乃得见颜色。 -
213.《昨虽移韵於兰然石鼎联章不可以不成也再赋一》 宋·郑清之
好恶移人信有力,宫姬尚取昆仑织。
刚姿未必广平爱,皓首谁怜赵岐息。
夷车衡茝荪芷荃,富矣离骚夸博识。
灵均颂橘不及梅,内白孰为有精色。 -
214.《阅邸报上临朝召用三耆听志喜有赋过眉山呈悦》 宋·程公许
人间二十八年事,天运盈虚一刹那。
金坞漫忧无处着,冰山想复误人多。
问唐偃月消磨几,奈鲁灵光岌页何。
黄道方看升日毂,洗兵马更挽天河。 -
215.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
216.《诸公赋东园兄铜雀砚甚夸余独不然然苏长公》 宋·艾性夫
临洮健儿衷甲衣,曹家养儿乘祸机。
匹夫妄作九锡梦,鬼蜮敢学神龙飞。
负鼎而趍不遄死,筑台尚俗储歌舞。
但知铜雀望西陵,不觉妖狐叫墟墓。 -
217.《上饶周君梦至梅花洞吟日我家本住晦花洞一阵》 宋·方回
帝敕王家专管竹,子猷高风谁可续。
西州间生文与可,后来特判筼筜谷。
帝敕陶家专管菊,千载渊明一影独。
分司旁出可无人,醉插齐山容杜牧。 -
218.《既为谊夫赋坟庐诗乃蒙和韵再成十首为谢兼简》 宋·郭印
大道无关键,人人悉可窥。
超然明日用,了不碍云为。 -
219.《与大受述之耕道游绝尘亭探韵得赋字》 宋·郭印
人生合散多,罕与故人遇。
今辰天气佳,偶尔得清晤。
况复临江亭,一目万景聚。
晚烟乍晚灭,天远重重树。 -
220.《见杨弘贞诗赋,因题绝句以自谕》 唐·白居易
赋句诗章妙入神,未年三十即无身。
常嗟薄命形憔悴,若比弘贞是幸人。